گفتارامیرالمؤمنین علی علیه السلام صفحه 1499

127- برای خردمند سزاوار این است که با جاهل سخن گوید ، مانند سخن گفتن طبیب با مریض ( یعنی با مهربانی و دلسوزی با تصمیم مداوا کردن نادانی او ) .

128- برای عاقل سزاوار چنین است که همنشینی و صحبت علماء و نیکوکاران را بسیار نموده ، و از همراهی بدان و فاسقان کناره کند .

129- برای عاقل سزاوار چنین است که خود را از مستی مال ، و مستی قدرت ، و مستی علم ، و مستی ستایش ، و مستی جوانی نگهداری کند ، زیرا برای همه اینها بادهای پلیدی باشد که عقل را برطرف ساخته ، و آرامش و وقار را سبک گرداند .

130- برای عاقل سزاوار این است که هر گاه تعلیم کند درشتی ننماید ، و هر گاه تعلیم شود آن را ننگ و عار خود نداند .

131- از عقل هر مردی خبر خواهد داد

آنچه را که زبان او به آن گویا می شود .

132- از عقل هر مردی ( و هر آدمی ) زبانش خبر می دهد ( و از این راه می توان به مقدار عقل گوینده پی برد ) و بر فضلش بیان او راهنمائی کند .

ص 989

133- یعجبنی من الرّجل أن یری عقله زائدا علی لسانه ، و لا یری لسانه زائدا علی عقله 1047 .

134- أطع العاقل تغنم 2263 .