گفتارامیرالمؤمنین علی علیه السلام صفحه 1684

ص 1103

41- من أطاع غضبه تعجّل تلفه 8414 .

42- من کثر غضبه لم یعرف رضاه 8551 .

43- من غضب علی من لا یقدر علی مضرّته طال حزنه ، و عذّب نفسه 8728 .

44- من غلب علیه غضبه و شهوته فهو فی حیّز البهائم 8756 .

45- من اغتاظ علی من لا یقدر علیه مات بغیظه 9067 .

46- متی أشفی غیظی إذا غضبت ، أحین أعجز ( عن الانتقام ) فیقال لی لو صبرت ، أم حین أقدر ( علیه ) فیقال لی لو عفوت 9842 . 41- هر که از خشم خود پیروی نماید تلف او شتاب کند ( و به زودی هلاک گردد ) .

42- هر که خشمش بسیار باشد خوشنودی او شناخته نشود ( یعنی اگر روزی هم از کاری راضی باشد اعتماد به خوشنودی او نیست ) .

43- هر که بر کسی که قادر بر ضرر رساندن او را ندارد خشمناک گردد اندوه او بدرازا کشیده ، و نفس خود را عذاب نماید .

44- هر که بر او خشم و شهوتش غلبه کند پس او در موضع چارپایان است ( یعنی از آنها به حساب آید ) .