گفتارامیرالمؤمنین علی علیه السلام صفحه 1729

11- ما أفحش حلیم 9582 .

12- ما تسابّ إثنان إلّا غلب ألأمهما 9602 .

الفخر و التفاخر

1- ما لابن آدم و الفخر ، و أوّله نطفه ، و آخره جیفه ، لا یرزق نفسه ، و لا یدفع حتفه 9664 .

2- لا تدلّنّ بحاله بلغتها بغیر آله ، و لا تفخرنّ بمرتبه نلتها من غیر منقبه ، 9- براستی که ( زنا یا ) دشنام دادن و خود را بر آن داشتن ( و یا گوش کردن دشنام و عکس العمل در برابر آن نشان ندادن ) ، از خصلت های اسلام نیست .

10- هر که فحش گوید رشک برندگان خود را شفا بخشد ( چون در انظار خفیف شده آنها خوشحال شوند ) .

11- هیچ بردباری فحش نگوید ( دشنام دهنده همیشه خشمناک است بنا بر این باید کوشید بردبار شد ) .

12- دو نفر به یکدیگر دشنام ندهند مگر آنکه لئیم تر آنها غالب خواهد شد ( چون این کار از مختصات لئیم است ) .

فخر و مباهات 1- چیست برای پسر آدم با فخر کردن ( برای او عیب است ) در صورتی که اول او نطفه ، و آخر

او مرداریست ، نفس خود را روزی نداده ، و مرگش را دفع نکند ( یعنی قدرت آن را ندارد ) .