گفتارامیرالمؤمنین علی علیه السلام صفحه 1798

4- افزون ترین ذکر قرآن است ، بوسیله آن سینه ها ( معارف دقیقه و علوم را ) فهمیده و یا کشف نموده و یا گشوده شود ، و پوشیده ها روشن می گردد .

ص 1176

5- إنّ القرآن ظاهره أنیق ، و باطنه عمیق ، لا تفنی عجائبه ، و لا تنقضی غرائبه ، و لا تکشف الظّلمات إلّا به 3578 .

6- إنّ هذا القرآن هو النّاصح الّذی لا یغشّ ، و الهادی الّذی لا یضلّ ، و المحدّث الّذی لا یکذب 3591 .

7- تدبّروا آیات القرآن و اعتبروا به فإنّه أبلغ العبر 4493 .

8- تعلّموا القرآن فإنّه ربیع القلوب ، و استشفوا بنوره فإنّه شفاء الصّدور 4541 .

9- تمسّک بحبل القرآن و انتصحه ، و حلّل حلاله ، و حرّم حرامه ، 5- براستی که قرآن ظاهرش نیکو ، و

باطنش عمیق ( یعنی علوم و معارف آن بسیار که دست نیرومند هر فردی به ته آن نخواهد رسید ) عجائب آن زائل نشده ، و غرائب آن تمام نمی شود ( یعنی هر چه انسان کاوش کند هر روز و هر دفعه چیز دیگری را از آن کشف خواهد کرد ) و تاریکی های جهالت و ضلالت گشوده نمی شود مگر بسبب آن .

6- براستی که این قرآن : پند گو ( یا صاف و خالصی ) است که غش نمی کند ، و رهنمائی است که گمراه نمی نماید ، و سخنگو و محدّثی است که دروغ نمی گوید .

7- در آیات قرآن تدبر و تفکر نموده ، و به آن عبرت بگیرید ، زیرا که آن رساترین عبرت هاست ( جهتش این است که قرآن مشتمل بر حالات گذشتگان و پرهیزگاران و سایر کسانی است که دارای صفات حمیده و خصال پسندیده بوده ، و از طرفی نتیجه افکار و اعمال زشت ستمکاران و جباران و گنهکاران و سرکشان و طاغوتیان و امثال آنها را نیز بیان خواهد نمود ) .