گفتارامیرالمؤمنین علی علیه السلام صفحه 2013

49- ما الإنسان لولا اللّسان إلّا صوره ممثّله أو بهیمه مهمله 9644 .

50- ما من شی ء أجلب لقلب الإنسان من لسان ، و لا أخدع للنّفس من شیطان 9699 .

51- لا تجر لسانک إلّا بما یکتب لک أجره ، و یجمل عنک نشره 10305 .

52- لا تجعل ( لا تجعلنّ ) ذرب لسانک علی من أنطقک ، و لا بلاغه قولک علی من سدّدک 10385 .

53- لا تملک عثرات اللّسان 10719 . 48- ایمانش را نبسته کسی که زبانش را نگه نداشته است ، ( ایمان چنین کسی در معرض تلف است چنانکه شتر بسته نشده در معرض تلف خواهد بود ) .

49- نیست انسان اگر زبان نباشد مگر صورتی کشیده ( تمثال ) یا جانوری مهمل ( که تربیتی نشده باشد ) .

50- هیچ چیزی جلب کننده تر برای قلب انسان از زبان ، و نه فریب دهنده تر از شیطان نیست ( بنا بر این باید از هر دو بخدا پناه برد زیرا

زبان است که چون شیطان دل را می رباید و آدمی را به معصیت می کشاند چنانکه زبان است دلهای سخت را نرم کرده و به قول معروف : زبان خوش مار را از سوراخ بیرون می آورد ) .

51- زبانت را روان مساز مگر به آنچه برای تو اجر و پاداش آن نوشته شده و انتشار آن از تو نیکو باشد .

52- تیزی زبانت را علیه کسی که تو را گویا کرده ( خدا و رسول و امامان ، بلکه معلم و آموزگار ) و بلاغت گفتارت علیه کسی که تو را براه درست آورده قرار مده ( به گونه ای که بی احترامی کرده و یا اعتراض بیجا نمائی بلکه کمال احترام را مراعات نما ) .