گفتارامیرالمؤمنین علی علیه السلام صفحه 2069

15- لکلّ مثن علی من أثنی علیه مثوبه من جزاء أو عارفه من عطاء 7309 .

16- من مدحک فقد ذبحک 7766 .

17- من مدحک بما لیس فیک فهو خلیق أن یذمّک بما لیس فیک 8658 .

18- من أثنی علیه بما لیس فیه سخر به 8831 . 13- بسا مفتونی که به سبب ستایش بر او به فتنه افتاده ( یعنی به سبب خود بینی قدرت تشخیص از او گرفته شده خیال کند چنانست که او را می ستایند ) .

14- ستایش بسیار چاپلوسی است

که تکبر را پدید آورده ، و فریب خوردن را نزدیک می گرداند .

15- برای هر ثناگو بر کسی که او را ستایش کرده پاداش نیکی است از جزا یا عطائی از بخششی است ( که یا در پیش به او شده است و یا بعدا به او عطا شود ) .

16- هر که مدح و ستایش تو کند در حقیقت تو را سر بریده است . ( ممکن است از این جهت باشد که بدین سبب برای تو عجبی حاصل گردد پس گویا انسانیت و سعادت تو را ذبح نموده است ) .

17- هر که تو را به آنچه در تو نیست مدح و ستایش کند پس چنین سزاوار است که تو را به آنچه در تو نمی باشد مذمت کند ( چون عمل چنین کسی روی میزان صحیح نیست ) .

18- هر که بر او به چیزی که در آن نیست ستایشی شود با آن مسخره شده است .