گفتارامیرالمؤمنین علی علیه السلام صفحه 2214

النّعمه

1- النّعمه موصوله بالشّکر ، و الشّکر موصول بالمزید ، و هما مقرونان فی قرن ، فلن ینقطع المزید من اللّه سبحانه حتّی ینقطع الشّکر من الشّاکر 2091 .

2- استصلح کلّ نعمه أنعمها اللّه علیک ، و لا تضع نعمه من نعم اللّه عندک 2412 . نظم 1- برای هر فردی از خدمتکاران خود کاری را معیّن کن که او را به آن مؤاخذه نمائی ، زیرا چنین کاری سزاوارتر از آنست که هر یک در خدمت تو بر یکدیگر اعتماد نکنند ( یعنی وقتی کار معین گردید در آن اهتمام ورزیده انجامش دهند ، ولی وقتی خدمت خاصّی نبود حواله بدیگری کرده ، و گویند : چرا من انجام دهم او چرا انجام ندهد ) .

نعمت 1- نعمت به شکر پیوسته ، و شکر بزیادتی ، و هر دو در یک شاخ همراهند ، پس زیادتی از خدای پاک و منزه بریده نخواهد شد تا آنکه شکر از شکرگذار بریده شود ( این روایت اشاره به آیه مبارکه لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ می باشد ) .

2- هر نعمتی را که خداوند بر تو انعام فرموده طلب صلاح کرده و آن را در مصرف خود صرف نما ، و نعمتی از نعمتهای خدا را که در نزد تست ضایع

ص 1424

3- و لیر علیک أثر ما أنعم اللّه سبحانه به علیک 2413 .

4- استتمّوا نعم اللّه علیکم بالصّبر علی طاعته ، و المحافظه علی ما استحفظکم من کتابه 2520 .

5- احذروا نفار النّعم فما کلّ شارد بمردود 2617

.