گفتارامیرالمؤمنین علی علیه السلام صفحه 2224

41- خداوند بر بنده ای نعمتی را انعام و احسان ننموده که در آن ستم کند ( یا بنفس و یا بدیگران ) جز آنکه سزاوار است بر خدا که آن را از او زائل و برطرف سازد .

42- نعمت های نادانها مانند باغی است بر اطراف مزبله ( که میوه و خرمی دارد ، اما از تعفن و بوی بد خالی نیست ) .

43- نعمتی که شکر نشود مانند گناهی است که آمرزیده نمی شود .

44- نعمت های خدای سبحان بیشتر از آنست که شکر شود ، مگر آنچه خداوند بر آن کمک کند ، و گناهان پسر آدم بیشتر از آنست که آمرزیده شود مگر آنچه را که خداوند از آن عفو نماید .

45- از خدای سبحان تمامی منت و نعمت و چنگ زدن بریسمان او را مسئلت داریم ( این نیز تتمه کلامی است از خطبه 185 نهج البلاغه که در وصف منافقین ایراد فرموده است و در آنجا چنین دارد : «و نسأله لمنته تماما و بحبله اعتصاما» ) .

46- هیچ نعمتی را از نعمت های خدای سبحان که در نزد تست ضایع مکن

ص 1431

علیک 10357 .

47- لا تحاط النّعم إلّا بالشّکر 10608 .

48- یا ابن آدم إذا رأیت