گفتارامیرالمؤمنین علی علیه السلام صفحه 367

25- عاودوا الکرّ ، و استحیوا من الفرّ ، فإنّه عار فی الأعقاب ، و نار یوم الحساب 6317 .

26- عضّوا علی النّواجد ، فإنّه أنبا للسّیوف عن الهام 6323 . پس باید در عین دور اندیشی و احتیاط به خدا پناه برد ، و محتمل است که مطلق مأمن مراد باشد یعنی از هر چیزی که ایمنی از مرض ، مرگ ، ناامنی ، و مانند آن بسا بر تو ناگهان فرود آید پس نباید فریب خورد ) .

22- افزون ترین نیروها خدا را پشتیبان قرار دادن

است .

23- براستی که در فرار از جهاد خشم خدای سبحانه ، و خواری لازم و ننگ دائم است ، و بدرستی که فرار کننده در عمر خود زیاد نکرده ، و از روز او ( که اجلش مقرر شده ) تأخیر نمی شود .

24- در باره طایفه ای که آنها را آن بزرگوار در باره جنگ نکوهش کرده گویا اهل بصره باشند می فرماید : عقلهای شما سبک ، و بلوغتان سفیهانه است ، زیرا شما نشانه سازنده تیر و یا صاحب تیر بوده ( نمی توانید آن را از خود رد سازید قدرت دفاعی ندارید چون عقل ندارید ) ( و یا متاع کسی هستید که برسد به شما ) ، و لقمه هستید برای خورنده و طعمه شیرید که گردنتان را درهم شکند .

25- به حمله ( بر دشمن ) عادت کنید ، و از فرار ( از جبهه ) شرم نمائید زیرا که آن ننگ اولاد ، و آتشی است در روز حساب .

26- نواجد ( دندانهای چهارگانه بعد از دندانهای آسیا از بالا و پائین ) را

ص 239

27- الفرار أحد الذلّین 1663 .