گفتارامیرالمؤمنین علی علیه السلام صفحه 454

164- هر که احسانی کند به پاداش و شکری نائل گردد .

165- هر که احسان خود را که قبلا می نموده قطع نماید خداوند امکانات موجود او را قطع نماید .

166- هر که احسان و بخشش نکند به نجابت و بزرگی نرسد .

167- هر که نشسته ( و بدون سعی ) داده نشود ایستاده ( و با طلب و دویدن ) داده نشود ( یعنی سعی زیاد بی فائده است و یا هر که نشسته ( و در حال توانگری ) ندهد در حال ایستاده ( و حرکت برای طلب ) داده نشود ) .

168- هر که نشسته داده نشود ( یا ندهد

) ایستاده منع شود .

169- هر که به نادان و یا کم عقلی احسان نماید از بسیاری نادانی خود برهان آورده است . ( یعنی چنین کاری دلیل روشن نادانی خود اوست ) .

ص 290

170- من کتم الإحسان عوقب بالحرمان 8333 .

171- من منع الإحسان سلب الإمکان 8334 .