گفتارامیرالمؤمنین علی علیه السلام صفحه 523

9- إنّ کلام الحکیم إذا کان صوابا کان دواء ، و إذا کان خطاء کان داء 3513 . 3- با حکیمان مجالست نما ، تا عقل

تو کامل گشته ، و نفست بلند مرتبه شده ، و از تو نادانیت منتفی گردد .

4- گاهی حکیم می لغزد ( یعنی چنان نیست که همیشه به حق رسد ) .

5- حکیم نیست کسی که بدی حال خود را به سوی غیر رحیم ( خدا یا صاحب ترحم ) شکایت برد .

6- حکیم نیست کسی که شکفته روئی خود را به سوی غیر خویش بذل کند ( مرحوم خوانساری می فرماید : غرض این است که حکیم نسبت به غیر خویشان اندازه شکفته روئی خود را نگاه می دارد ، و چندان زیاد نمی کند که باعث عدم وقار او شود در نظر ایشان ) .

7- حکیم نیست کسی که برای حاجت خود غیر کریم یا غیر حکیمی را ( خدا و یا مطلق حکیم ) قصد کند .

8- هر که از گفتار حکماء پرده بردارد به حقائق آنها سودمند گردد .

9- براستی که کلام و گفتار حکیم هرگاه درست باشد دواء خواهد بود ، و چون خطاء از کار در آید درد است ( بنا بر این خیلی باید حکیم در گفتارش دقت کند ) .

ص 332

الحکومه و الولایه