گفتارامیرالمؤمنین علی علیه السلام صفحه 758

384- ینبغی أن یتداوی المرء من أدواء الدّنیا کما یتداوی ذو العلّه ، و یحتمی من شهواتها و لذّاتها کما یحتمی المریض 10945 .

385- یسیر الدّنیا یفسد الدّین 10980 .

386- یسیر الدّنیا یکفی ، و کثیرها یردی 10988 .

387- یسیر الدّنیا خیر من کثیرها ، و بلغتها أجدر من هلکتها 10993 . 381- برای کسی که دنیا را شناخته سزاوار این است که در آن بی رغبت بوده و از آن برگردد .

382- برای کسی که سرای فنا ( دنیا ) را شناخته سزاوار این است که برای سرای بقاء ( آخرت ) عمل نماید .

383- برای کسی که سرعت زوال دنیا را می داند سزاوار است که در آن بی رغبت باشد .

384- سزاوار این است که مرد ( آدمی ) از دردهای دنیا ( که دوستی آن و خواهش آنست ) مداوا کند چنانکه صاحب درد ( بیمار ) مداوا می نماید ، و از خواهشها و لذتها ی آن پرهیز کند چنانکه مریض پرهیز می نماید .

385- اندک دنیا دین را فاسد می نماید .

386- اندک دنیا کفایت کرده و بسیار آن به هلاکت می اندازد .

387- اندک دنیا بهتر از بسیار آن ، و توشه آن که به آن اکتفاء توان نمود از آنکه باعث هلاکت شود سزاوارتر خواهد بود .