گفتارامیرالمؤمنین علی علیه السلام صفحه 839

1- ببذل الرّحمه تستنزل الرّحمه 4343 .

2- رحمه الضّعفاء

تستنزل الرّحمه 5415 .

3- رحمه من لا یرحم تمنع الرّحمه ، و استبقاء من لا یبقی یهلک الأمّه 5430 . تقوا را پیشه خود سازد ، هر آینه خداوند از برای او راه خلاصی قرار دهد ( که از آنجا بیرون رود ) بنا بر این هرگز با تو انس نگیرد مگر حق ، و تو را به وحشت نیندازد مگر باطل ، پس اگر دنیای آنها را می پذیرفتی بطور حتم تو را دوست می داشتند ، و اگر می بریدی چیزی از دنیا ( و پاره ای از دنیا برای خود انتخاب می کردی و دنیا پرست می شدی ) هر آینه از تو ایمن می شدند .

ترحم کردن 1- با بکار بردن رحمت ( و ترحم بر بندگان خدا ) رحمت الهی نازل خواهد گردید .

2- ترحم بر ضعفاء رحمت را فرود آورد .

3- ترحم نمودن بر کسی که رحم نمی کند رحمت را منع می کند ، و باقی گذاشتن کسی که باقی نمی گذارد امّت را بنابودی می کشاند ، ( بنا بر این باید ستمگری را که در صدد کشت و کشتار مردم است ، بزانو در آورده ، نابودش سازند ، و گرنه امتی را به هلاکت رساند ، و اگر با وجود توانایی مردم قیام نکنند خداوند آنها را به وسیله غضب نابود سازد آری :

ترحم بر پلنگ تیز دندان

ستمکاری بود بر گوسفندان ) .

ص 581