بخشی از زیباییهای نهج البلاغه صفحه 178

دیدند و شنیدند و بخاطر سپردند و دانستند که مردم نزد ما در حق برابرند ، در عین حال بسوی خودپرستی گریختند ، خدا آنان را از رحمتش دور گرداند سوگند بخدا آنها

از ستم فرار نکردند و به عدل و داد نپیوستند

ای مرد مانندها . . .

خطبه ای است که امام « ع » پس از یورش سفیان بن عوف به شهر انبار ، ایراد کرده است . شهر انبار در ساحل شرقی فرات قرار دارد . معاویه بمنظور آنکه مردم عراق را بترساند سفیان بن عوف را به آن سامان روانه ساخت . علی « ع » به مردم چنین خطاب می کند :

این برادر غامد است که سوارانش به شهر انبار رسیده و حسان بن حسان بکری را کشته اند و سواران شما را از مرزهای شهر دور کرده و مردان شایسته ای را از شما به خاک و خون کشیده اند . به من خبر رسیده که یکی از آنان بر یک زن مسلمان و یک زن ذمی وارد می شده و خلخال ، النگو ، گردن بند و گوشواره های او را می کنده و آن زن جز با گریه و زاری و درخواست بخشش ، نمی توانسته از او جلوگیری کند .