بخشی از زیباییهای نهج البلاغه صفحه 232

می زنم ، شمشیری که هیچکس را به آن نزده ام مگر آنکه داخل آتش شده است بخدا قسم اگر حسن و حسین کاری که تو کردی انجام داده بودند ، با آنان صلح و آشتی نمی کردم و از ناحیه من به خواسته ای نمی رسیدند تا آنکه حق را از آنها بگیرم و باطل ناشی از ستم آنان را زایل سازم

حکمران و رشوه

هنگامی که به حضرت خبر رسید که عثمان بن حنیف انصاری فرماندار وی در بصره ، دعوت مهمانی گروهی از بصریان را پذیرفته و به مهمانی مزبور رفته ، برای او نامه ای چنین نوشت :

پس از سپاس و درود ، ای پسر حنیف ، به من خبر رسیده که یکی از جوانان اهل بصره تو را به مهمانی دعوت کرده و تو شتابان به آن مهمانی رفته ای و غذاهای رنگارنگ برای تو خواسته اند و کاسه های بزرگ پیش تو آورده اند گمان نمی کردم تو به مهمانی گروهی بروی که نیازمندانشان را دور و ثروتمندانشان را دعوت می کنند .

آگاه باشید ، پیشوای شما از دنیای خود به دو جامعه کهنه ، و از خوراکش به دو گرده نان اکتفا کرده است آگاه باشید شما بر چنین