بخشی از زیباییهای نهج البلاغه صفحه 248

و مردانی چند باقی مانده اند که یاد روز رستاخیز چشمهای آنان را پوشانده و ترس از محشر ، اشکهایشان را جاری ساخته است . پس بعضی از آنان رانده ، و فراری ، و برخی ترسناک و شکست خورده ، و جمعی خاموش و دهان بسته هستند ، و بعضی از روی اخلاص دعوت می کنند ، و گروهی اندوهگین و رنجورند . تقیه آنان را گمنام کرده و ذلت آنان را فرا گرفته است ، و مردم را بقدری پند داده اند که خسته شده اند ، و تا آنجا شکست خورده اند که ذلیل گشته اند ، و به قدری از آنان کشته شده که کم شده اند . بنابراین از گذشتگان خود پند بگیرید ،

پیش از آنکه آیندگان از شما پند بگیرند ، و دنیای نکوهیده را رها کنید ، زیرا دنیا به کسی که بیش از شما دلباخته آن بوده ، وفا نکرده است

با هر بادی میروند

علی « ع » مردم زمانش را چنین توصیف می کند :

مگسان

کوچک و ناتوانی که از هر آوازی پیروی می کنند و با هر بادی می روند . از پرتو دانش روشنی نگرفته و به پایه استواری پناه نبرده اند .