بخشی از زیباییهای نهج البلاغه صفحه 255

پاداش آن را انتظار می برند . اگر سؤال کنند اصرار می ورزند و اگر سرزنش نمایند رسوا می کنند و اگر حکم کنند اسراف می کنند . برای هر حقی باطلی و برای هر راستی انحرافی و برای هر زنده ای قاتلی و برای هر دردی کلیدی و برای هر شبی چراغی آماده ساخته اند : برای آنکه بازار خود را بپا دارند و کالای نفیس [ 1 ] خود را رواج دهند ، به سبب نومیدی به طمع متوسل می شوند .

برای آنان همیشگی است

علی « ع » در ضمن یکی از سخنانش کسانی را که از دنیا دوری جسته اند ، چنین توصیف می کند :

وحشت ها آنان را نمی ترساند و نامناسب شدن اوضاع ، آنان را اندوهگین نمی سازد . از زلزله ها نگرانی ندارند و به رعدهای سخت گوش نمی دهند . غایبانی هستند که کسی منتظرشان نیست و حاضرانی هستند که در مجالس حاضر نمی شوند . گرد هم بودند ولی پراکنده شدند . پنهانی خبرها و خاموشی شهرهایشان در اثر طولانی بودن مدت و دوری جایگاهشان نیست ، بلکه آنان جامی نوشیده اند که گویائیشان را به گنگی و شنوائیشان را به کری و حرکتشان را به سکون تبدیل

[ 1 ] منظور از کالای نفیس ، نیرنگهائی است که آن را زینت داده اند .