بخشی از زیباییهای نهج البلاغه صفحه 31

شکمش مانند رنگ وسمه ی یمنی یا مانند لباس ابریشمی بسان آینه ی جلددار است .

قسمت دوم

« و به شکاف گوش آن خطی است مانند باریکی سر قلم که به رنگ گل بابونه بسیار سفید میباشد ، این سفیدی میان سیاهی اطراف میدرخشد و کمتر رنگی است که طاووس از آن بهره ای نبرده باشد ، این رنگها در اثر کثرت جلاء و درخشندگی و برجستگی بر سایر رنگها برتری یافته است ، در حقیقت مانند شکوفه های پراکنده ای است که بارانهای بهار و آفتابهای سوزان آن را تربیت نکرده است .

« و گاهی از پرهای خود بیرون آمده و

از لباس برهنه میگردد ، پس پی درپی پرش ریخته و مجددا یکی پس از دیگری می روید ، و پرهایش مانند برگهای شاخه ها می ریزد ، آنگاه پشت سر هم می روید تا بصورت پیش از ریختن باز میگردد : با رنگهای پیش هیچگونه تفاوتی ندارد و هیچ رنگی در غیر جای خود قرار نمی گیرد . اگر با دقت موئی از موهای پرش را بنگری ، سرخ گلی رنگ و گاهی سبز زبر جدی و زمانی زرد طلائی رنگ بتو می نمایاند . آیا زیرکیهای ژرف و عمیق چگونه میتواند آفرینش این حیوان را دریابد ؟ آیا درک خردها چگونه به آن میرسد ؟ و آیا سخنان وصف کنندگان چگونه وصف آن را بنظم می آورد ؟ » .

و هم اکنون به قسمت کوتاهی از سخنانش در زمینه آفرینش آسمان و زمین گوش فرادهید :