- اشاره 1
- «مقدمه دکتر محمد عبدالله دراز» 12
- درباره مقدّمه استاد محمود محمّد شاکر» 20
- فصلی در اعجاز قرآن (از استاد محمود محمّد شاکر) 21
- میدان جنگ نظامی- میدان نبرد فرهنگی 25
- نبرد فرهنگی و عقل جدید: 27
- تحدّی به لفظ، اسلوب و نحوه بیان 33
- ویژگیهای اعجاز قرآن 41
- بلندترین قلّههای باشکوه شعر جاهلی 49
- اهل جاهلیّت: 55
- تفسیر به رأی 60
- اصلاح پایان امّت اسلامی، به اصلاح آغاز آن! 71
- اشاره 76
- مقدمه مؤلف 76
- اشاره 78
- الف- عوامل تاریخی: 78
- پوزیتویسم و مسئله تفسیر قرآن: 83
- اشاره 88
- ب- عوامل مربوط به «شیوه»: 88
- استنباط معیاری اصیل از قرآن، از دیدگاه «پدیده شناسی»: 98
- اشاره 104
- پدیده قرآنی 104
- مذهب مادّی 110
- مذهب غیبی 117
- اشاره 121
- نهضت پیامبری 121
- مبدأ نبوّت 125
- نبوت راستین و ادعای نبوت 128
- «ارمیاء» و پدیده ذاتی 137
- نقد مصادر شناخت یک مذهب 144
- اصول اسلام «منابع» 144
- ارتباط ذات «محمّدی» با پدیده قرآنی 154
- دوران جوانی (ازدواج و عزلت) 166
- اندیشه عرفانی گروه «حُنفاء» و عزلت پیامبر اسلام 9 169
- عصر بعثت 176
- عصر قرآنی 1- دوره مکّه 176
- مرگ ابوطالب و خدیجه 185
- به زودی بانگ جهاد بلند می‌شود 191
- چگونگی وحی 201
- باورهای شخصی حضرت محمّد (ص) 206
- جایگاه شخصیّت محمّد (ص) در پدیده وحی 220
- اندیشه محمّد (ص) 227
- پیام 234
- خصائص ظاهری وحی 237
- اشاره 237
- الف: نزول تدریجی وحی 238
- ب: وحدت کمّی قرآن 242
- نمونهای از وحدت تشریعی قرآن 244
- «نمونهای از وحدت تاریخی قرآن» 245
- شکل ادبی قرآن 247
- محتوای پیام 252
- «ارتباط میان قرآن و کتاب مقدّس» 254
- تاریخ وحدانّیت 263
- داستان یوسف در قرآن و کتاب مقدّس 265
- «نتایج مقایسه میان دو روایت» 313
- تحلیل و بررسی تئوری نخست 316
- بررسی انتقادی مسأله همگونیهای قرآن با کتاب مقدّس 316
- تئوری دوّم 320
- جدول آماری آیات قرآنی 332
- «مسائلی که عقل در آن راه ندارد»: «فواتح سُوَر» 332
- قرآن و شخصیّت پیامبر (ص) 335
- «هماهنگیهای موجود میان قرآن و حقایق علمی» 340
- مجازات قرآنی 352
- «ارزش اجتماعی مفاهیم و اندیشههای قرآنی» 355
- راهنمای اعلام:- کسان- کتابها- مکانها 359
چگونگی وحی
از آنجا که «وحی» در نظر محقّقی که به بررسی پیرامون «پدیده قرآن» نسبت به شخصیّت محمّد(ص) می‌پردازد، به منزله یک عامل اساسی محسوب می‌شود باید بپرسیم که محمّد(ص) و پیامبران قبل از او، چگونه «پدیده وحی» را درک می‌کردند؟
بعضی از دانشمندان اسلام شناس، بر این عقیده‌اند که مراد از اصطلاح «وحی (1)» که قر) بر این پدیده اطلاق کرده، عبارت است از «مکاشفه یا وحی نفسی (2)» و یا
1- وحی در لغت به معنی سخن و اشاره سریع و پنهانی است. این واژه در قرآن، به غیر از معنای فرود آمدن کلام الهی بر پیامبران، به معانی دیگری نیز آمده که همگی به دور از معنای لغوی مذکور نیست و به گونه‌ای با آن در ارتباط است. بنگرید به آیات 7 از سوره قصص، 68 از سوره نحل، 11 از سوره مریم، 112 و 121 از سوره انعام و 12 از سوره انفال.
2- Inuuon - شیخ محمّد رشید رضا، وحی نفسی را چنین تعریف می‌کند: