- ( بخش 1 ) 1
- ( بخش 2 ) 1
- مرحوم ژولیده نیشابوری 1
- خطابه غدیر در آیینه شعر 1
- (بخش 3 ) 3
- ( بخش 4 ) 6
- ( بخش 5 ) 8
- ( بخش 6 ) 10
- ( بخش 7 ) 12
- ( بخش 8 ) 13
- ( بخش 9 ) 14
- (جدید 10) 15
- ( بخش 11 ) 16
- -1 17
- صغیر اصفهانی 17
- -2 18
- -3 19
- -4 20
- -5 21
- -6 22
- -7 23
- -8 24
- -10 25
- -11 26
- -12 27
- -13 28
- -14 29
- -15 30
- -16 31
- -17 32
- -18 33
- -19 34
- -20 35
- -21 36
- -22 37
- -23 38
- -24 39
- -25 40
- -26 41
- -27 42
- -28 43
- -29 44
- -30 45
- -31 46
- -32 47
- -33 48
- -34 49
- -35 50
- -36 51
- -37 52
- -38 53
- بخش اوّل 54
- جنتی 54
- بخش دوّم 58
- بخش سوّم 60
- بخش چهارم 65
- بخش پنجم 66
- بخش ششم 68
- بخش هفتم 71
- بخش هشتم 73
- بخش نهم 74
- بخش دهم 74
- بخش یازدهم 77
- علی تنها 80
- راثی زاده 99
- آقای حسنی 107
- امیرایزدی 126
- ولادت 126
- شماره1 130
- امیر ایزدی 130
- شماره2 131
- شماره3 132
- حامد اهور 133
- خوشدل تهرانی 133
- یحیی باغانی 134
- شماره 1 135
- سَیِّد حمید رضا برقعی 135
- شماره 2 135
- نجمه پور ملکی 137
- مجید تال 140
- شماره1 140
- شماره2 141
- اصغر چرمی (رباعی) 143
- محسن حنیفی 143
- یاسر حوتی 145
- سید حسن خوش زاد 147
- شعر1 147
- شماره1 148
- یاسر رحمانی 148
- شعر2 148
- شماره2 149
- محمود ژولیده 150
- ژولیده نیشابوری 153
- غلامرضا سازگار 154
- شماره1 154
- شماره2 157
- شماره3 161
- شماره4 163
- شماره5 166
- شماره6 169
- شماره7 171
- شماره8 175
- شماره9 177
- شماره10 181
- شماره11 182
- شماره12 184
- شماره13 187
- شماره14 190
- شماره15 192
- شماره16 195
- شماره17 198
- شماره18 201
- شماره19 203
- شماره20 206
- شماره21 209
- شماره22 213
- شماره23 215
- احمد سهیلی خوانساری 218
- محمود شاهنوری 220
- شمس اصطهباناتی 220
- غلامرضا شهریاری (رباعی) 221
- شماره2 223
- صغیر اصفهانی 223
- حسین صدر تویسرکانی 223
- شماره1 223
- شماره3 223
- سید جعفر علوی 224
- امیر عظیمی 225
- محسن عرب خالقی 228
- احمد علوی 230
- مولی محمّد طاهر قمی 231
- مشفق کاشانی 231
- شماره2 232
- علی اکبر لطیفیان 232
- شماره1 232
- یاسر مسافر 235
- محمد علی مردانی (رباعی) 236
- میثم مومنی نژاد(رباعی) 236
- رحمان نوازنی 237
- شعر 1 240
- مهدی نظری 240
- شعر 2 243
- قاسم نعمتی 245
- سید هاشم وفائی 247
- شماره1(رباعی) 247
- شماره2 248
- شماره3 249
- مرحوم اقاسی 250
- آیه الله حاج سَیِّد حسن فقیه امامی اعلی الله مقامه 250
- مدح و ثنا 250
- نورالدین آذری 252
- امیر ایزدی 253
- محمّد حسین بهجت (شهریار) 255
- حسان 256
- جواد حیدری 256
- شماره دو 259
- شماره یک 259
- حکیم قاآنی شیرازی 259
- شماره یک 260
- حبیب الله چایچیان (حسان) 260
- شماره سه 261
- شماره دو 261
- شماره چهار 263
- مهدی رحیمی 265
- مرحوم سَیِّد محمّد علی ریاضی یزدی 265
- شعر 1 265
- شعر 2 266
- ژولیده نیشابوری 267
- شماره یک 267
- شماره دو 268
- غلامرضا سازگار 269
- شماره 1 269
- شماره 2 271
- شماره 3 274
- شماره 4 275
- شماره 5 278
- شماره 6 280
- شماره 7 280
- شماره 8 281
- شماره 9 282
- شماره 10 284
- شماره 11 286
- شماره 12 288
- شماره 13 289
- شماره 14 291
- شماره 15 293
- شماره 16 296
- شماره 17 298
- شماره 18 299
- شماره 19 302
- شماره 20 303
- شماره 21 304
خطابه غدیر در آیینه شعر
مرحوم ژولیده نیشابوری
( بخش 1 )
اشعار مرحوم ژولیده ی نیشابوری
ِبسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
اَلْحَمْدُلِلَّهِ الَّذی عَلا فی تَوَحُّدِهِ وَدَنا فی تَفَرُّدِهِ وَجَلَّ فی سُلْطانِهِ وَعَظُمَ فی اَرْکانِهِ، وَاَحاطَ بِکُلِّ شَیْ ءٍ عِلْماً وَ هُوَ فی مَکانِهِ
وَ قَهَرَ جَمیعَ الْخَلْقِ بِقُدْرَتِهِ وَ بُرْهانِهِ، حَمیداً لَمْ یَزَلْ، مَحْموداً لایَزالُ (وَ مَجیداً لایَزولُ، وَمُبْدِئاً وَمُعیداً وَ کُلُّ أَمْرٍ إِلَیْهِ یَعُودُ). بارِئُ الْمَسْمُوکاتِ وَداحِی الْمَدْحُوّاتِ وَ جَبّارُالْأَرَضینَ وَالسّماواتِ، قُدُّوسٌ سُبُّوحٌ، رَبُّ الْمَلائکَهِ وَالرُّوحِ -
به فرموده خاتم الانبیاء
به وادی خم طبق امر خدا
شد آماده منبر ولی از جهاز
خلایق به گِردش، نبی بر فراز
به ابلاغ امر خدای کریم
محمد در آن اجتماع عظیم
چنان غنچه ای لعل لب باز کرد
سخن را بدین گونه آغاز کرد
ستایش سزاوار ذات خداست
که یکتا و تنها و هستی نماست
خدایی که بر ملک هستی ملوک
بود دولت سبط و سیر و سلوک
خدایی که هستی همه زان اوست
حیات و مماتش بر فرمان اوست
احاطه است او کران تا کران
که او چیره باشد به پیوندگان
بود رحمتش بر جهانی شمول
به خوان عطایش سعادت وصول
خدایی که در انتقام عذاب
به فردای محشر بود بی شتاب
بود مؤمنین را به کف اختیار
به خلق جهان است پروردگار
ستایش به هر حال او را سزاست
که او آفریینده ی ماسِواست
اَلْعاصِمُ لِلصّالِحینَ، وَالْمُوَفِّقُ لِلْمُفْلِحینَ، وَ مَوْلَی الْمُؤْمِنینَ وَرَبُّ الْعالَمینَ. الَّذِی اسْتَحَقَّ مِنْ کُلِّ مَنْ خَلَقَ أَنْ یَشْکُرَهُ وَیَحْمَدَهُ (عَلی کُلِّ حالٍ). أَحْمَدُهُ کَثیراً وَأَشْکُرُهُ دائماً عَلَی السَّرّاءِ والضَّرّاءِ وَالشِّدَّهِ وَالرَّخاءِ.
پس او را بود این نیایش زمن
سپاس فراوان ستایش زمن
هرآنچه که فرمان دهد آن کنم
اطاعت از او از دل و جان کنم
به خشنودیش برگ و بر می دهم
که در خط تسلیم سَر می دهم
چنان شایقم من به فرمانبری
که ترسان از اویم در داوری
که او کبریایی است هستی نشان
زمکرش نماند کسی در امان
که عدلش شامل بیش و کم
که برکس از او ره ندارد ستم
( بخش 2 )
وَأُقِرُّلَهُ عَلی نَفْسی بِالْعُبُودِیَّهِ وَ أَشْهَدُ لَهُ بِالرُّبُوبِیَّهِ، وَأُؤَدّی ما أَوْحی بِهِ إِلَیَّ حَذَراً مِنْ أَنْ لا أَفْعَلَ فَتَحِلَّ بی مِنْهُ قارِعَهٌ لایَدْفَعُها عَنّی أَحَدٌ وَإِنْ عَظُمَتْ حیلَتُهُ وَصَفَتْ خُلَّتُهُ - لاإِلاهَ إِلاَّهُوَ - لاَِنَّهُ قَدْأَعْلَمَنی أَنِّی إِنْ لَمْ أُبَلِّغْ ما أَنْزَلَ إِلَیَّ (فی حَقِّ عَلِیٍ) فَما بَلَّغْتُ رِسالَتَهُ، وَقَدْ ضَمِنَ لی تَبارَکَ وَتَعالَی الْعِصْمَهَ (مِنَ النّاسِ) وَ هُوَاللَّهُ الْکافِی الْکَریمُ.
گواهی دهد جمله اعضای من
که من عبد، اوست مولای من
هر آنچه وظیفه شدم عهد دار
به وحی خداوند لیل و النهار
به انجام اکنون رسانم که من
بشیرم من ازقادر ذو المنن
مبادا عذابی رساند مرا
که نتوان کسی زو رهاند مرا
اگرچه مرا ذات حق هست اوست
عِنانِ همه هَستیم دستِ اوست
خدایی که وَحیش به من مُنجَلی است
که فرمانِ او بهرِ نصبِ علی است