بانک جامع اشعار غدیرستان صفحه 33

کند نهی هر بنده را از گناه

زند قوم پیمان شکن را به تیغ

هم آنانکه از دین برون میروند

مبدّل نمیگردد از من سخن

برآوردش آن سید حق پرست

قرین گشت با زانوی مصطفی

وصی و برادر بود بهر من

مفسر بود بر کتاب مبین

مطیع خداوند عزّ و جلّ

مطیعان او را بود دوستدار

بود جانشین رسول اِلآه

کُشد هرستمکار را بی دریغ

قتیل وی از حکم حق میشوند

که قول اِلآه است گفتار من

-18

اَلَّلهُمَّ والِ مَنْ والاهُ وَعادِ مَنْ عاداهُ (وَانْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَاخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ) وَالْعَنْ مَنْ أَنْکَرَهُ وَاغْضِبْ عَلی مَنْ جَحَدَ حَقَّهُ. اَللَّهُمَّ إِنَّکَ أَنْزَلْتَ الْآیَهَ فی عَلِیّ وَلِیِّکَ عِنْدَتَبْیینِ ذالِکَ وَنَصْبِکَ إِیّاهُ لِهذَا الْیَوْمِ: (الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دینَکُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتی وَ رَضیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دیناً)، (وَ مَنْ یَبْتَغِ غَیْرَالْإِسْلامِ دیناً فَلَنْ یُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِی الْآخِرَهِ مِنَ الْخاسِرینَ) اَللَّهُمَّ إِنِّی أُشْهِدُکَ أَنِّی قَدْ بَلَّغْتُ. مَعاشِرَالنّاسِ، إِنَّما أَکْمَلَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ دینَکُمْ بِإِمامَتِهِ. فَمَنْ لَمْ یَأْتَمَّ بِهِ وَبِمَنْ یَقُومُ مَقامَهُ مِنْ وُلْدی مِنْ صُلْبِهِ إِلی یَوْمِ الْقِیامَهِ.

خدایا هر آنکس شدش دوستدار

هر آنکس که با او کند دشمنی

شدش هر که منکر تواَش خوارکن

غضب کن بر آن دشمن زشت خو

خدایا تو این مژده ام داده ای

که باشد امامت برای علی

گواهی باعمال من موبمو

به نصب علی دین برای عباد

بمولائی این امام همام

چو با او شد آغاز وانجامشان

همین است آن دین که اندر کتاب

بفرمودی آن کس که آیین و کیش

از او نیست هرگز قبول و یقین

خدایا توئی شاهد حال من

بدانید مردم بامر خدا