بانک جامع اشعار غدیرستان صفحه 35

نشد آیتی نازل اندر رضا

نیامد زحق مومنین را خِطاب

نشد آیه در مدح نازل که آن

نه حق داده جز بهر آن مقتدا

نه این سوره جزا و کسی را به شأن

علی مردم از روی صدق و صفا

شود بر خداوند عزّ وجلّ

بود دائماً جای در نارشان

میفتد بدانها زرحمت نظر

بِمَن یاریش از شما بیشتر

بِمَن خود سزاوارتر از شما

بِمَن از شما اقرب آن پاک جان

فزون عزتش پیش من از شما است

وزاوراضیم چون خداوند، مَن

مگر اینکه بُد در حق مرتضی

که اول مخاطب نشد بو تراب

ندادی شئون علی را نشان

گواهی بفردوس در هل أتی

نه جز مدح او مدح کس اندرآن

بود یارو یاور بدین خدا

-20

و الُْمجادِلُ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ، وَ هُوَالتَّقِیُّ النَّقِیُّ الْهادِی الْمَهْدِیُّ نَبِیُّکُمْ خَیْرُ نَبیٍ وَ وَصِیُّکُمْ خَیْرُ وَصِیٍ (وَبَنُوهُ خَیْرُالْأَوْصِیاءِ) مَعاشِرَالنّاسِ، ذُرِّیَّهُ کُلِّ نَبِیّ مِنْ صُلْبِهِ، وَ ذُرِّیَّتی مِنْ صُلْبِ (أَمیرِالْمُؤْمِنینَ) عَلِیّ مَعاشِرَ النّاسِ، إِنَّ إِبْلیسَ أَخْرَجَ آدَمَ مِنَ الْجَنَّهِ بِالْحَسَدِ، فَلا تَحْسُدُوهُ فَتَحْبِطَ أَعْمالُکُمْ وَتَزِلَّ أَقْدامُکُمْ، فَإِنَّ آدَمَ أُهْبِطَ إِلَی الْأَرضِ بِخَطیئَهٍ واحِدَهٍ، وَهُوَ صَفْوَهُاللَّهِ عَزَّوَجَلَّ، وَکَیْفَ بِکُمْ وَأَنْتُمْ أَنْتُمْ وَ مِنْکُمْ أَعْداءُاللَّهِ، أَلاوَإِنَّهُ لایُبْغِضُ عَلِیّاً إِلاّشَقِیٌّ، وَلا یُوالی عَلِیّاً إِلاَّ تَقِیٌّ، وَلایُؤْمِنُ بِهِ إِلاّمُؤْمِنٌ مُخْلِصٌ.

کند بهر خشنودی ذوالجلال

بپرهیزو پاکیست ذاتش قرین

فرستاده حق بسوی شما

وصی شما نیز بهتر وصی است

ز صلب وِیند اوصیاء خلف

بدانید مردم نژاد رسل

نژاد من از صلب پاک علی است

نمود از حسد مردم ابلیس دون

نباشید پس با علی رشک مند

شود پست کردار و اعمالتان

ز فردوس آدم بحکم اِلآه

بحالی کز امکان حقش برگزید