تحدی یا دعوت بمقابله بمثل صفحه 50

صفحه 50

اشاره

تحدّی مصدر باب تفعّل از ریشه سه حرفی" حدی" می باشد. ابن منظور می گوید:" التَّحَدِّی مِن" حَادَیْتُ فلانا" إذا باریتَه و نازعتَه فی فعلِهِ لِتَغلِبَهُ" یعنی تحدّی زمانی گفته می شود که با کسی در عملی مسابقه بدهی و منازعه بنمایی تا بر او غلبه یافته، پیروز شوی." حداه و تحدا خصمَه" یعنی از دشمن خواست تا با او مسابقه دهد. ابن سیده، طریحی، جوهری و دیگر واژه نویسان هم سخنی بر خلاف معنای فوق نگفته اند، زیرا تحدی، لغتی پر چالش نبوده و در مولّفه های معنایی آن، اختلافی به چشم نمی خورد." ابن فارس" که به اصل واژه ها عنایت ویژه دارد، ریشه" حدا" را به معنای سوق دادن و راندن دانسته و آواز" حدا" برای چهارپایان را نیز به همین معنا می داند، زیرا باعث سوق و راندن آنان به مقصد مورد نظر است. وی برای" تحدی" همان معنای" منازعه و مسابقه جهت غلبه" را ذکر کرده، و در باره

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه