امیرالمؤمنین علیه السلام در کلام چهارده معصوم علیهم السلام صفحه 179

أَمَهُ اللَّهِ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ صَفْوَهُ اللَّهِ عَلَی مُبْغِضِیهِمْ لَعْنَهُ اللَّهِ ؛ حضرت موسی بن جعفر علیه السلام از پدرشان امام صادق از پدرشان امام باقر و از پدرشان امام حسین: می فرمایند: که همانا رسول خدا صلی الله علیه و آله دست حسن و حسین علیه السلام را گرفت و فرمود: وارد بهشت شدم دیدم بر درِ بهشت با طلا نوشته است که خدایی که خدای یگانه است محمد صلی الله علیه و آله دوست خداست و علی بن ابیطالب علیه السلام ولی خداست و فاطمه علیها السلام هم (کنیز) و ولیۀ الله است و حسن و حسین علیه السلام برگزیدۀ خدایند بر دشمنانشان لعنت خدا باد.»(1)

احتجاج امیرالمؤمنین علیه السلام و مظلومیت آن حضرت

از احتجاجات مولا علی علیه السلام چند نکته می شود بیان کرد:

اولاً: در جاهای مختلف از جمله کوفه مشغول خواندن خطبه بودند که اولویت دادن خودشان را از تمام مردم بعد پیغمبر صلی الله علیه و آله مطرح کردند.

ثانیاً: بعد از شهادت پیغمبر صلی الله علیه و آله مورد ظلم واقع شدند. چنانچه امام کاظم علیه السلام ذیل حدیثی می فرمایند که امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند: « إِنِّی لَأوْلَی النَّاسِ بِالنَّاسِ وَ مَا زِلْتُ مَظْلُوماً مُنْذُ قَبَضَ رَسُولُ اللَّه صلی الله علیه و آله »(2)

ثالثاً: افرادی معاند مثل اشعث بن قیس به قول حضرت که به او فرمودند: شرابخوار در حین خطبه هم زخم زبان می زدند و به اصطلاح دلِ حضرت را خون می کردند.

رابعاً: حضرت سخنان رسول اکرم صلی الله علیه و آله را در مورد خودشان و حوادثی که رخ می دهد از قبیل مظلومیت، شهادت، فضیلت و دستور سکوت کردن در مقابل اینها بیان فرمودند.

خامساً: کمی افراد و نداشتن یار و یاور جز اندکی از قبیل سلمان، عمار، ابوذر، مقداد که دعوت حضرت را اجابت کردند که امام موسی بن جعفر علیه السلام در قسمت دیگری از