امیرالمؤمنین علیه السلام در کلام چهارده معصوم علیهم السلام صفحه 80

سلیم بن قیس باز می گوید: پس از گذشت مدتی معاویه به استانداران و عمالش سومین بخش نامه را بدین مضمون صادر کرد:

مراقب باشید که هر کس متهم به دوستی علی علیه السلام و خاندانش باشد و کوچک ترین دلیل بر این اتهام پیدا شود اسم او از دیوان و دفتر حقوق و مزایا محو و سهمیۀ او از بیت المال قطع شود . و در تعقیب این بخشنامه، بخشنامۀ دیگری بدین مضمون صادر نمود: هر کسی را که متهم به دوستی خاندان علی علیه السلام باشد، تحت فشار شدید قرار بدهید و خانه را بر سرش خراب کنید تا برای دیگران نیز عبرت باشد.

سلیم بن قیس می گوید: اهل عراق مخصوصاً اهل کوفه مصیبتی بزرگتر از این حادثه ندیده اند؛ زیرا شیعان علی علیه السلام در اثر این فرمان و سختگیری های استانداران و حکمرانان در ترس و وحشت عجیبی به سر می بردند به طوری که گاهی دو نفر دوست از شیعیان علی علیه السلام به خانۀ همدیگر می رفتند، صاحبخانه از ترس غلام و خدمتکارانش حاضر نبود به مهمانش مطلبی بگوید مگر پس از قسم خوردن و پیمان گرفتن از خدمتکار که راز او را فاش نکند، بدین صورت حدیث های جعلی در نکوهش علی علیه السلام و خانداش پیدا شد و محدثان و قضات و فرمانداران از همان جعلیات پیروی کردند و بدترین مردم از نظر امتحان، محدثان ریاکار و سست عقیده بودند که تظاهر به ایمان و عبادت می کردند و به جهت تقرّب به حکام و نیل به ثروت و مال دنیا، جعل حدیث می نمودند تا اینکه به مرور زمان این خبرهای دروغ و حدیث های جعلی به دست افراد متدین و پرهیزکار افتاد که خود را از دروغ و بهتان پروا داشتند، اما با حُسن عقیده و سادگی همان جعلیات را قبول کردند و به دیگران نقل نمودند که اگر به بطلان و جعلی بودن آنها پی می بردند از نقل آنها اجتناب می نمودند.(1)

ایراد خطبه در منی توسط امام حسین علیه السلام

اشاره

سلیم بن قیس می گوید: