- مقدمه: 1
- فصل اول: فوائد تمثیلات مهدوی 8
- اشاره 8
- 1. بیان سرگذشت امت های پیشین 9
- 2. استفاده نمودن ازحواس 11
- 4. زینت بخشیدن به کلام 12
- 3. شیرین شدن پند واندرز 12
- فصل دوم: ویژگی های تمثیلات مهدوی 14
- اشاره 14
- 1. جامعیت 18
- 2. سهولت 19
- 3. تنوع روش 20
- 4.روش مقایسه 25
- 5. نظم منطقی 28
- 6.استفاده از مظاهر طبیعی 30
- فصل سوم: اهداف تمثیلات مهدوی 33
- اشاره 33
- 1. تبیین فضیلتها 34
- 2. بیان رذائل 36
- 3. تبیین مبانی اعتقادی 36
- 5. عبرت آموزی 38
- 4. ترسیم حالتهای افراد 38
- فصل چهارم: تمثیلات مهدوی در روایات 55
- اشاره 55
- 1.ایمان و اعتقاد به حضرت مهدی 56
- 2. غیبت 57
- ناامیدی در غیبت 57
- ابتلائات فراوان در غیبت 58
- دین داری در غیبت 59
- 3. علائم ظهور 61
- 4.یاران 64
- 5. ظهور 65
- اشاره 65
- امتحان در آستانه ظهور 69
- 6. عصر ظهور 70
- اشاره 71
- فصل پنجم: تمثیلات مهدوی در غیر روایات 71
- پدر 72
- نخ اسکناس 72
- نیروگاه 72
- مهتاب 73
- مهمانی 74
- کشتی 74
- فرودگاه 75
- آهن 75
- بستنی 76
- خورشید 78
- مأمور 78
- چراغ 79
- مهمان 80
- دریا 81
- فلش و کامپیوتر 82
- دوربین 82
- تمرین 82
- بچه 83
- کلاس 83
- اسب بی صاحب 84
- اتوبان 84
- تبلیغات 85
- کتاب 85
- قلب 86
- برج مراقبت 86
- سنگ 87
- ترازو 88
- ابرو و مژه 88
- خلبانان 90
- گاو صندوق گوشتی 90
- بدلیجات 91
- تابلو 91
- دود 92
- مهمان و میزبان 93
- قائم مقام 94
- موکت، قالی و پتو 96
- درد زایمان 96
- ریل قطار 97
- زعفران 98
- مغز با پوست 99
- تماشای فوتبال 99
- پزشک 100
- پروژکتور 100
- طلا 101
- الماس 101
- دو لیتر گریه 102
- مدال 102
- بشکه 103
- سفره 103
- مهرمادر 104
- ظرف حنا 105
- آب خنک 105
- گل مصنوعی 106
- طناب 106
- گنبد 107
- کنکور 108
- برگ سبز 108
- پستانک 109
کرده. ای احمد بن اسحق! این امری است از امر خدا و سرّیست از سرّ خدا و غیبی است از آن خدا. آنچه من به تو افاده کردم، بگیر و پنهان دار و از شکرگزاران باش تا در علیین با ما باشی.(1)
2. استفاده نمودن ازحواس
نقش مثال در محسوس کردن مسائل روشن است؛ از آن جا که انس آدمی بیشتر با محسوسات است و حقایق پیچیده عقلی از دسترس او نسبتاً دور است،
1- کمال الدین ج 2، ص 57: عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِسْحَاقَ بْنِ سَعْدٍ الْأَشْعَرِی قَالَ دَخَلْتُ عَلَی أَبِی مُحَمَّدٍ الْحَسَنِ بْنِ عَلِی ع وَ أَنَا أُرِیدُ أَنْ أَسْأَلَهُ عَنِ الْخَلَفِ مِنْ بَعْدِهِ فَقَالَ لِی مُبْتَدِئاً یَا أَحْمَدَ بْنَ إِسْحَاقَ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی لَمْ یُخَلِّ الْأَرْضَ مُنْذُ خَلَقَ آدَمَ ع وَ لَا یُخَلِّیهَا إِلَی أَنْ تَقُومَ السَّاعَهُ مِنْ حُجَّهٍ لِلَّهِ عَلَی خَلْقِهِ بِهِ یَدْفَعُ الْبَلَاءَ عَنْ أَهْلِ الْأَرْضِ وَ بِهِ یُنَزِّلُ الْغَیْثَ وَ بِهِ یُخْرِجُ بَرَکَاتِ الْأَرْضِ قَالَ فَقُلْتُ لَهُ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَمَنِ الْإِمَامُ وَ الْخَلِیفَهُ بَعْدَکَ فَنَهَضَ ع مُسْرِعاً فَدَخَلَ الْبَیْتَ ثُمَّ خَرَجَ وَ عَلَی عَاتِقِهِ غُلَامٌ کَأَنَّ وَجْهَهُ الْقَمَرُ لَیْلَهَ الْبَدْرِ مِنْ أَبْنَاءِ الثَّلَاثِ سِنِینَ فَقَالَ یَا أَحْمَدَ بْنَ إِسْحَاقَ لَوْ لَا کَرَامَتُکَ عَلَی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ عَلَی حُجَجِهِ مَا عَرَضْتُ عَلَیْکَ ابْنِی هَذَا إِنَّهُ سَمی رَسُولِ اللَّهِ ص وَ کَنِیُّهُ الَّذِی یَمْلَأُ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا کَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً یَا أَحْمَدَ بْنَ إِسْحَاقَ مَثَلُهُ فِی هَذِهِ الْأُمَّهِ مَثَلُ الْخَضِرِ ع وَ مَثَلُهُ مَثَلُ ذِی الْقَرْنَیْنِ وَ اللَّهِ لَیَغِیبَنَّ غَیْبَهً لَا یَنْجُو فِیهَا مِنَ الْهَلَکَهِ إِلَّا مَنْ ثَبَّتَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَی الْقَوْلِ بِإِمَامَتِهِ وَ وَفَّقَهُ فِیهَا لِلدُّعَاءِ بِتَعْجِیلِ فَرَجِهِ فَقَالَ أَحْمَدُ بْنُ إِسْحَاقَ فَقُلْتُ لَهُ یَا مَوْلَای فَهَلْ مِنْ عَلَامَهٍ یَطْمَئِنُّ إِلَیْهَا قَلْبِی فَنَطَقَ الْغُلَامُ ع بِلِسَانٍ عَرَبِی فَصِیحٍ فَقَالَ أَنَا بَقِیَّهُ اللَّهِ فِی أَرْضِهِ وَ الْمُنْتَقِمُ مِنْ أَعْدَائِهِ فَلَا تَطْلُبْ أَثَراً بَعْدَ عَیْنٍ یَا أَحْمَدَ بْنَ إِسْحَاقَ فَقَالَ أَحْمَدُ بْنُ إِسْحَاقَ فَخَرَجْتُ مَسْرُوراً فَرِحاً فَلَمَّا کَانَ مِنَ الْغَدِ عُدْتُ إِلَیْه فَقُلْتُ لَهُ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ لَقَدْ عَظُمَ سُرُورِی بِمَا مَنَنْتَ بِهِ عَلَی فَمَا السُّنَّهُ الْجَارِیَهُ فِیهِ مِنَ الْخَضِرِ وَ ذِی الْقَرْنَیْنِ فَقَالَ طُولُ الْغَیْبَهِ یَا أَحْمَدُ قُلْتُ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ وَ إِنَّ غَیْبَتَهُ لَتَطُولُ قَالَ إِی وَ رَبِّی حَتَّی یَرْجِعَ عَنْ هَذَا الْأَمْرِ أَکْثَرُ الْقَائِلِینَ بِهِ وَ لَا یَبْقَی إِلَّا مَنْ أَخَذَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَهْدَهُ لِوَلَایَتِنَا وَ کَتَبَ فِی قَلْبِهِ الْإِیمَانَ وَ أَیَّدَهُ بِرُوحٍ مِنْهُ یَا أَحْمَدَ بْنَ إِسْحَاقَ هَذَا أَمْرٌ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ وَ سِرٌّ مِنْ سِرِّ اللَّهِ وَ غَیْبٌ مِنْ غَیْبِ اللَّهِ فَخُذْ ما آتَیْتُکَ وَ اکْتُمْهُ وَ کُنْ مِنَ الشَّاکِرِینَ تَکُنْ مَعَنَا غَداً فِی عِلِّیِّین.