- مقدمه: 1
- فصل اول: فوائد تمثیلات مهدوی 8
- اشاره 8
- 1. بیان سرگذشت امت های پیشین 9
- 2. استفاده نمودن ازحواس 11
- 3. شیرین شدن پند واندرز 12
- 4. زینت بخشیدن به کلام 12
- فصل دوم: ویژگی های تمثیلات مهدوی 14
- اشاره 14
- 1. جامعیت 18
- 2. سهولت 19
- 3. تنوع روش 20
- 4.روش مقایسه 25
- 5. نظم منطقی 28
- 6.استفاده از مظاهر طبیعی 30
- فصل سوم: اهداف تمثیلات مهدوی 33
- اشاره 33
- 1. تبیین فضیلتها 34
- 3. تبیین مبانی اعتقادی 36
- 2. بیان رذائل 36
- 5. عبرت آموزی 38
- 4. ترسیم حالتهای افراد 38
- فصل چهارم: تمثیلات مهدوی در روایات 55
- اشاره 55
- 1.ایمان و اعتقاد به حضرت مهدی 56
- 2. غیبت 57
- ناامیدی در غیبت 57
- ابتلائات فراوان در غیبت 58
- دین داری در غیبت 59
- 3. علائم ظهور 61
- 4.یاران 64
- 5. ظهور 65
- اشاره 65
- امتحان در آستانه ظهور 69
- 6. عصر ظهور 70
- اشاره 71
- فصل پنجم: تمثیلات مهدوی در غیر روایات 71
- پدر 72
- نخ اسکناس 72
- نیروگاه 72
- مهتاب 73
- مهمانی 74
- کشتی 74
- فرودگاه 75
- آهن 75
- بستنی 76
- خورشید 78
- مأمور 78
- چراغ 79
- مهمان 80
- دریا 81
- دوربین 82
- فلش و کامپیوتر 82
- تمرین 82
- بچه 83
- کلاس 83
- اسب بی صاحب 84
- اتوبان 84
- تبلیغات 85
- کتاب 85
- قلب 86
- برج مراقبت 86
- سنگ 87
- ترازو 88
- ابرو و مژه 88
- خلبانان 90
- گاو صندوق گوشتی 90
- تابلو 91
- بدلیجات 91
- دود 92
- مهمان و میزبان 93
- قائم مقام 94
- موکت، قالی و پتو 96
- درد زایمان 96
- ریل قطار 97
- زعفران 98
- تماشای فوتبال 99
- مغز با پوست 99
- پزشک 100
- پروژکتور 100
- الماس 101
- طلا 101
- دو لیتر گریه 102
- مدال 102
- بشکه 103
- سفره 103
- مهرمادر 104
- ظرف حنا 105
- آب خنک 105
- گل مصنوعی 106
- طناب 106
- گنبد 107
- کنکور 108
- برگ سبز 108
- پستانک 109
اسب بی صاحب
اسب بی سوار و بی صاحب، وارد مزرعه های مردم می شود و به این سو و آن سو می رود؛ اما اسبی که صاحب دارد، زمامش در دست صاحب اوست؛ پس در بیراهه حرکت نمی کند. امروزه، کشورهای قدرتمند جهان هم مثل اسب بی صاحب اند؛ بلکه بدتر و مانند حیوانات درنده شده اند. انسان بی صاحب از هر حیوانی خطرناک تر است؛ چون زور و قدرت و توانایی دارد؛ ولی بر روی او هیچ کنترلی نیست.
انبیا و امامان علیهم السلام آمده اند که انسان را بر نفس خود مسلط کنند. امام زمان(عج) آخرین نفر از این سلسله نورانی است که به او صاحب الزمان و صاحب العصر(عج) می گوییم. او صاحب این زمین است. ما نیز افتخار می کنیم که صاحب داریم و بی صاحب نیستیم.
اتوبان
ما در عصر غیبت مانند کاروانی هستیم که در سنگلاخ ها و دره ها و کویرهای خشک و وحشتناک، سال های زیادی با زحمت حرکت کرده ایم تا خودمان را به جاده بزرگ و آسفالته اتوبان برسانیم. آن گاه حرکتِ تازه و با سرعت ما شروع می شود.
این جاده اتوبان را امام زمان(عج) افتتاح می کند. بشر، زندگی تازه خود را در زمان ظهور آغاز خواهد کرد و حرکت تاریخی او در آن زمان خواهد بود. در آن زمان استعدادهای انسان آشکار می شود. دانشی که بشر تا امروز پیدا کرده، در مقابل استعدادهایی که خداوند در وجود بشر گذاشته، هیچ است.