تجوید فرقان صفحه 246

حالات از مستحبّات مؤکّد است و نیز مستحبّ است هر موقع نام مبارک حضرت رسول صلی الله علیه و آله خواه محمد باشد یا احمد و همچنین لقب یا کنیه آن جناب را مانند مصطفی و ابوالقاسم بشنود، صلوات بفرستد، حتّی اگر در نماز باشد؛ همچنین اگر خودش این نام های مقدّس را بر زبان جاری کند، صلوات بفرستد.(1)

3- موقع نوشتن اسم مبارک حضرت رسول صلی الله علیه و آله مستحب است، صلوات را هم بنویسد و نیز بهتر است هر وقت آن حضرت را یاد می کند، صلوات بفرستد، (2) هرچند بر زبان جاری نکند؛ و صلوات از اذکار بسیار بافضیلت و پرثواب است.(3)

«اَذکار خاصّ»

قاریان قرآن و مستمعین ایشان پس از خواندن و شنیدن برخی آیات قرآن، به بیان اذکاری توصیه شده اند، که سبب توجّه بیشتر به آیات و معانی و تدبّر و تفکّر است و مستحب است که بیان شود.

«نمونه ها»

- بعد از «فَبِأَیِّ الاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ»(4) مستحب است که گفته شود «لا بِشَی ءٍ مِنْ الائِکَ رَبِّ اُکَذِّبُ ».

- یا پس از شنیدن «یا ایّها الّذین امَنُوا» گفتن «لَبَّیْکَ اللّهمَّ لَبَّیْک وَ سَعْدَیْک »(5). مستحبّ است.ویا بگوید: «لَبَّیْکَ اللّهمَّ لَبَّیْک »(6).

1- 1. رساله توضیح المسائل، آیت اللّه العظمی مکارم شیرازی (دامت برکاته) ص 190، س 1003.
2- 2. رساله توضیح المسائل، امام خمینی رحمه الله ، ص 130، م 1125 .
3- 3. رساله توضیح المسائل، آیت اللّه العظمی مکارم شیرازی (دامت برکاته)، ص 190، م 1004.
4- 4. الرحمن، آیات مکرّر.
5- 5. «لبیک» تثنیه و مفعول مطلق و به معنای: انی اُقْبِلُ عَلی اَمْرِک؛ «سَعْدَیْکَ» هم تثنیه، یعنی؛ اُسْعِدُکَ اِسْعاداً بَعْدَ ِاسْعادٍ (پروردگارا! اقبال بر امرت می کنم و تو را اجابت می نمایم).
6- 6. ر.ک: سرّالبیان فی علم القران، ص 286؛ تجوید جامع (پور فرزیب)، ص 172؛علوم القران عندالمفسرین ،2/347.