تجوید فرقان صفحه 28

مخلوق یعنی حضرت محمّد صلی الله علیه و آله قبل از شروع تلاوت باید یادی کرد و درودهایی خالصانه را همنوا با حق تعالی و فرشتگان و مؤمنان بر او و اهل بیتش نثار کرد و به تأکید حضرتش ذکر شریف «اللّهمّ صَلِّ عَلی محمَّدٍ و الِ محمَّدٍ» را به صدای بلند اظهار نمود(1) و همچنین صلواتی دیگر در پایان تلاوت، تا این «عبادت» (تلاوت قرآن) بین دو صلوات که به آن توصیه شده است ان شاءاللّه مقبول گردد.(2)

ذکر «صلوات» درهم کوبنده گناهان، و کلید استجابت دعا و سبب سنگین شدن میزان مؤمن در قیامت می شود.(3)

از دیدگاه فقهای عظام صلوات بر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و آل او، از اذکار بسیار بافضیلت و پرثواب است و در هر حالی که از او یاد شود از مستحبات مؤکد است.(4)

4. دعای افتتاح تلاوت

پیش از گشودن قرآن، یکی از دعاهایی که از معصومین علیهم السلام رسیده و در ابتدای اکثر قرآن ها آورده شده خوانده شود و همین طور دعای ختم قرائت که در پایان قرآن ها درج گردیده پس از «تصدیق» خوانده شود.

5. افتتاح به «استعاذه» و «تسمیه»

استعاذه

استعاذه

1- 1. در قرآن کریم درود فرستادن بر پیغمبر صلی الله علیه و آله را خداوند خود فرموده است: «إِنَّ اللّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلّونَ عَلَی النَّبِیِ یَا أَیُّها الَّذینَ امَنوا صَلُّوا عَلَیهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِیماً» (احزاب/56) و درباره آل اطهار او طبق احادث متواتر از فریقین بر آن تأکید شده است. [ر.ک : معارف و معاریف، 3/1040-1042]
2- 2. ر.ک : بحارالانوار، 93/316.
3- 3. تفسیر نور، 9/396؛ معارف و معاریف، 3/1041.
4- 4. ر.ک : رساله توضیح المسائل امام خمینی رحمه اللّه، مسأله 1124 و 1125.