تجوید فرقان صفحه 280

- نافع، ابن عامر و کسایی î «اعوذ باللّه من الشیطان الرجیم. ِانَّ اللّهَ هو السّمیع العلیم».

- حمزه î «نستعیذُ باللّهِ من الشیطان الرّجیم».(1)

تغییر، زیادت و نقصان در قالب آیه «استعاذه»

برای امتثال به فعل امر «فَاستَعذْ بِاللّه» که معنای آن ترغیب و ارشاد است شایسته است، که شخص قاری موارد زیر را مدّنظر داشته باشد؛

اوّلاً، ضمیر متکلّم وحده «اَعُوذُ» بگوید، چرا که خداوند متعال این نمونه را فرموده، و تعلیم داده است از قبیل:

1. «وَ قُل رَبِّ اَعُوذُبِکَ مِنَ هَمَزاتِ الشَیاطینَ» و «اَعُوذُبِکَ رَبِّ اَن یَحضُرُونِ».(2)

2. «قُل اَعُوذُ بِرَبِّ الفَلَق».(3)

3. «قُل اَعُوذُ بِرَبِّ النّاسِ».(4)

4. و قال عن موسی علیه السلام : «اَعَوذُ بِاللّهِ اَن اَکونَ مِنَ الجاهِلینَ».(5)

5. و عن مریم علیهاالسلام : «اَعُوذُ بِالرَّحمنِ مِنکَ».(6)

و مواردی دیگر.(7)

ثانیاً، باید آن چه که خداوند متعال در آیه تصریح فرموده، یعنی «الشّیطان الرّجیم»

1- 1. مجمع البیان، ج 1-2، ص 89 .
2- 2. مومنون/ 97 و 98.
3- 3. فلق/ 1.
4- 4. ناس/ 1.
5- 5. بقره/ 67.
6- 6. مریم/ 18.
7- 7. ر.ک : التفسیر الاثری الجامع، 1/304.