تجوید فرقان صفحه 354

مخرج نهم: مخرج «ل»

اشاره

حرف «ل» در برخورد و تماس کنار و سر زبان (طرف اللسان) با لثه های مقابل خود در فک بالا، یعنی لثه دندان های ضواحک، انیاب، رباعیات و ثنایا، همراه با ارتعاش تارهای صوتی ایجاد می شود و دارای مخرج وسیعی است.

برخی هم گفته اند: بخش جلویی کناره زبان از دو طرف، به اضافه نوک زبان، با لثه های مقابل خود که ذکر شد، تماس دارد و قسمت عقب کناره ها از دندان ها جدا است.(1)

(2) (3)

تلفظ «ل» = کناره های جلویی همراه سر زبان + لثه های مقابل خود (لثه های دندان های ضواحک، انیاب، رباعیات و ثنایا) + ارتعاش تارهای صوتی.

- تعیین مخرج حرف «ل» : اَلْ

متحرّک

لَ، لِ، لُ - لا، لی، لُو - لاً، لٍ، لٌ

1- 1. همان.
2- 2. مخرج «لام» از نظر «قرّاء». [ر.ک : التجوید، لجنه التألیف المجمع، ص 15]
3- 3. مخرج «لام» از نظر «ابن جزری». [همان]