تجوید فرقان صفحه 434

اَلنَّبیُّ،...

3- «نْ + لَمْ یَرَوْ»

* (نْ + ی)؛ مانند: مَنْ یَشاء؛

* (نْ + ر)؛ به استثنای «مَنْ راق»(1)، در بقیّه موارد نون ساکنه در راء متحرّک ادغام می شود؛ مانند: مِنْ رَسُولٍ،

* (نْ + ل)؛ مانند: وَمَنْ لَمْ یَتُبْ؛

* (نْ + و)؛ مانند: مَنْ وَعَدَنا؛

* (نْ + م)؛ مانند: مِنْ ماءٍ.

4- «قْ + ک»؛ فقط یک مورد در قرآن آمده است؛ مانند: اَلَمْ نَخْلُقْکُم(2) (نَخْلُکُّم).
5- در حروف مقطّعه؛ مانند: طسم (... سینْ میم).(3)

«ادغام کبیر»

ادغامی است که مُدْغم در آن متحرّک است؛ در صورت ادغام، ابتدا باید آن را ساکن نمود و سپس ادغام را انجام داد، در نتیجه دو عمل انجام شده (یک عمل بیشتر از ادغام صغیر) که بدین جهت آن را «ادغام کبیر» گویند؛ مانند:

قالَ لَهُم î قالْ لَهُم î قالَّهُم

1- 1. قیامت/ 27. در این مورد به «سَکت» خوانده می شود.
2- 2. مرسلات/ 20.
3- 3. به روایت حفص از عاصم حروف مقطّعه در حروفِ غیر از خودشان ادغام نمی شوند؛ مثلاً در «یسآ وَالقُرْانِ...؛ نآ وَالقلم...»، «نون» در واو ادغام نمی شود.