ولایت نامه صفحه 104

سودمندترین سخن

ابن عباس رضی الله عنه می گفت: پس از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله از سخن هیچ کس مانند سخنی که امیرالمؤمنان علی بن ابیطالب علیه السلام برایم نوشت، سود نبردم. و آن سخن این بود:

أمَّا بَعدُ، فَإنَّ الْمَرءَ قَدْ یَسُرُّهُ دَرْکَ ما لَمْ یَکُنْ لِیَفُوْتَهُ وَیَسُوؤُهُ فَوْتَ ما لَمْ یَکُنْ

لِیُدْرِکَهُ فَلْیَکُنْ سُرورُکَ بِما نِلتَ مِنْ آخِرَتِکَ وَلْیَکُنْ أسَفُکَ عَلی ما فاتَکَ مِنْها

وَما نِلْتَ مِنْ دُنْیاکَ فَلا تَکْثُرْ بِهِ فَرَحاً وَما فاتَکَ مِنْها فَلا تَأْسَ عَلَیْهِ جَزَعاً

وَلْیَکُنْ هَمُّک فیما بَعْدَ المَوْتِ؛(1)

امّا بعد، گاهی به دست آوردن چیزی که از دست شخص نمی رفت، شادش می کند و از دست دادن آن چه به آن نمی رسید، ناراحتش می نماید؛ پس شادی ات باید برای آن چه از آخرتت، [بدان] دست یافته ای و ناراحتی ات برای آن چه، از آخرت خود از دست داده ای، باشد وبرای آن چه از دنیایت دست می یابی، زیاد شادمانی نکن و بر آن چه از دنیای تو از دست می رود، بی تابانه غصه مخور و باید همّت تو برای پس از مرگ باشد.

در برابر ستایش افراد

وقتی علی علیه السلام را در برابرش ستودند، می فرمود:

أللَّهُمّ اجْعَلْنا خَیْراً مِمَّا یَظُنُّونَ، وَاغْفِرلَنا ما لایَعْلَمُونَ؛(2)

خدایا! ما را بهتر از آن چه می پندارند، قرار ده و آن چه را نمی دانند بر ما ببخش.