ولایت نامه صفحه 125

دعا، توبه، استغفار و شُکر

من أُعطِیَ أرْبعاً لم یُحرَمْ أربَعاً. مَن أُعطیَ الدُّعاءَ، لم یُحرَم الإجابَهُ وَمَنْ أُعطیَ التّوبهَ لم یُحرَم القَبولُ وَمَنْ أُعطیَ الإستغِفار لَمْ یُحْرَمْ المغفرهُ وَمَنْ أُعطیَ الشُّکرَ لم یُحرَمْ الزّیادهُ وَتَصدیقُ ذلکَ فی القُرآنِ؛ قالَ اللّهُ تَعالی فی

الدُّعاءِ: «ادعُونی أَستَجِبْ لَکُم»(1) وقالَ تعالی فی الإِستِغفارِ: «وَمَنْ یَعْمَلْ سُوءاً اوْ یَظْلِم نَفْسَهُ ثُمَّ یَسْتَغْفِرِاللّهَ یَجِدِ اللّهَ غَفُوراً رَحِیماً(2) وَ قالَ تَعالی فی الشّکرِ: «لَئِن شَکَرْتُمْ لأَزیدَنَّکُمْ (3)» وَقالَ تَعالی فی التَّوبَهِ:

«إنَّما التَّوبَهُ عَلَی اللّهِ لِلَّذینَ یَعْمَلُونَ السُّوءَ بِجَهالَهٍ، ثُمَّ یَتُوبُونَ مِنْ قَرِیبٍ فَاولئِکَ یَتُوبُ اللَّه عَلَیْهِمْ»؛(4)

هر کس چهار چیز به او داده شود، از چهار چیز محروم نخواهد شد. هر کس توفیق دعا به او داده شود، از اجابت محروم نمی شود، و هر کس به او توبه عطا شود، از قبول [توبه] محروم نخواهد شد و هر کس به او آمرزش خواستن داده شود، از بخشوده شدن محروم نخواهد شد. و به هر کس، شکرگزاری داده شود، از فزونی محروم نخواهد گشت و این مطلب در قرآن تصدیق شده است. خداوند متعالی درباره دعا فرمود: مرا بخوانید [تا] شما را اجابت کنم و خدای متعالی، درباره طلب آمرزش فرمود: و هر کس عمل زشتی انجام دهد یا نسبت به خود ستمی روا دارد؛ سپس از خدا آمرزش بخواهد، خدا را آمرزنده مهربان خواهد یافت. و خدای تعالی، درباره شکرگزاری فرمود: اگر شکر گزارید، حتماً [عطای] شما را زیاد خواهم کرد. و خدای متعالی، درباره توبه فرمود: همانا، توبه از [طرف] خدا، برای کسانی است که به سبب نادانی، کار زشت انجام داده؛ سپس به زودی توبه می کنند؛ پس خداوند برایشان باز می گردد و [توبه آن ها را می پذیرد].(5)

1- 1. غافر ( 40): 60.
2- 2. نساء ( 4): 110.
3- 3. ابراهیم ( 14): 7.
4- 4. نساء ( 4): 17.
5- 5. نهج البلاغه، فیض الاسلام، 1151 ، ح 130.