- تقدیم به پیشگاه: 1
- سخن مترجم 3
- شریف رضی رحمه الله 6
- مقدمه مؤلف 14
- ویژگی های امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام 19
- اشاره 19
- ویژگی های مولای ما، امیر مؤمنان، ابی الحسن علی بن ابی طالب علیه السلام 20
- اشاره 20
- فضیلت زیارت حضرت علیه السلام 21
- شمّه ای از ادله بر تعیین قطعی امیر مؤمنان علیه السلام 22
- اشعار 23
- اشاره 29
- بخشی از آثار و نشانه های امامت حضرت علی علیه السلام 29
- مرد خارجی که سگی سیاه شد 30
- امیر مؤمنان علیه السلام در کربلا 32
- تبسّم علی علیه السلام 33
- امیرمؤمنان علیه السلام و پرداخت بدهی پیامبر خدا صلی الله علیه و آله 36
- اسلام آوردن راهب 37
- صدمین نفر 41
- پرچم دارِ معاویه 41
- روایت میثم تمّار رضی الله عنه 42
- سفارش پیامبر 44
- مسند قضاوت 45
- باز گرداندن خورشید 45
- هدیه خداوند 47
- علی علیه السلام در بستر پیامبر خدا صلی الله علیه و آله 48
- لرزش زمین 48
- طغیان آب فرات 48
- نشان دادن پیامبر خدا صلی الله علیه و آله 49
- در جنگ نهروان 50
- اجازه برای عمره 53
- فرزند تو، حسین علیه السلام را می کشد 54
- هنگام شهادت 55
- حکایت های ویژه 57
- اشاره 57
- مژده تولّد جانشین پیامبر صلی الله علیه و آله 58
- نیکوکارترین مردم نزد پیامبر خدا صلی الله علیه و آله 59
- راز گویی خدا با علی علیه السلام 61
- امیر مؤمنان 62
- نام پدران امیر مؤمنان علیه السلام 63
- پارسایی امیر مؤمنان علیه السلام 64
- اشک معاویه 65
- وارثان زمین 65
- در برابر صاحب عرش 67
- علی علیه السلام در دل مؤمنان 67
- ماجرای نماز ابوبکر 69
- با سران کفر بجنگید 73
- شایسته تر برای خلافت 76
- ادای بدهی پیامبر خدا صلی الله علیه و آله 77
- اهمیّت بیت المال 78
- سخنرانی امام حسن علیه السلام پس از شهادت امیرمؤمنان علیه السلام 80
- غذای یک شب 80
- خرید پیراهن 81
- اشاره 82
- قضاوت هاو جواب مسائل 82
- نخستین داوری پس از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم 84
- کیفر مرد انصاری 85
- اگر علی نبود، عمر هلاک می شد 86
- حل مشکل 89
- چگونگی قطع دست 90
- شناسایی غلام 90
- کسی که بترساند، معذور است 90
- سخن گفتن خدا با بندگان 91
- مکانِ خدا 92
- فاصله میان مشرق و مغرب 93
- سؤال های ابن کواء از امیر مؤمنان علیه السلام 93
- داناترین یاران محمد صلی الله علیه و آله 93
- پرسش های اسقف نجران 95
- بخشی از سخن علی علیه السلام به مرد شامی 98
- سخنان کوتاه امیر مؤمنان علی علیه السلام 99
- اشاره 99
- خانه حکمت 100
- حکمت گُم شده مؤمن 100
- پنج سفارش ارزشمند 101
- زیاده روی در ستایش 101
- ارزش هر انسان 102
- تدبیر سالمند 102
- کلمه نمی دانم 102
- ماندگاری 102
- شیوه دریافت روایت 103
- خواب با یقین 103
- در توضیح انا للَّه وانا الیه راجعون 103
- سودمندترین سخن 104
- در برابر ستایش افراد 104
- سه ویژگی برآورده شدن نیازها 105
- آخر الزمان 105
- پیراهن کهنه و فروتنی دل 106
- امروز، روز کار 106
- دو دشمن متفاوت 107
- دوست داران آخرت 107
- قامَ فی مِثلِ هذِهِ 107
- رحمت پروردگار 108
- نادانی دانشمند 109
- فرجام ترک دین برای دنیا 109
- شگفتی های دل 109
- اهل بیت علیهم السلام 110
- وفا همراه راست گویی 111
- برای کوچ، آماده شوید 111
- کار در دنیا 112
- فاصله میان دو عمل 113
- مظلومیت علی علیه السلام پس از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم 113
- اندرز دهنده ها 114
- زیاده مال و زیاده سخن 115
- فرمانبری خدا 115
- پس از جنگ جمل 116
- پرهیز از زنان بد 116
- غیرت مرد و زن 117
- اشاره 117
- تعریف اسلام 117
- اسلام و ایمان 117
- ویژگی های بخیل و متکبر 118
- دنیا مثل مار است 119
- نتیجه کوتاهی در کار 119
- سرکشی، پیمان شکنی وحیله 120
- ابتدا و انتهای سرما 120
- بزرگی آفریدگار 120
- دنیا بازار سودای آخرت 121
- تقوا بهترین توشه 121
- دارایی و فرزندان 123
- دوست داشتن دنیا 123
- خانه گذار 124
- دوستی حقیقی 124
- ندای فرشته 124
- دعا، توبه، استغفار و شُکر 125
- جهاد زن 126
- میانه روی 126
- جایگزینی 126
- اندازه کمک 126
- صبر 127
- دوستی 127
- کمی عیال 127
- اندوه 127
- نماز و روزه واقعی 127
- دعا و دفع بلا 128
- پرهیز از ربا 128
- سفارش به کمیل 129
- منزلت آدمی 132
- زبان 132
- صبر تلخ 133
- پیروزی شکیبا 133
- پسندیدن کار 133
- آنچه از دست رود 133
- به من دروغ گفته نشد 134
- شروع کننده ستم 134
- در حق تردید نکرده ام 134
- درخواست های متفاوت 134
- دو گناه برای هر باطل 134
- اطمینان 135
- کوچ 135
- عهد و پیمان 135
- ایستادن در برابر حق 135
- فرمانبری 135
- بصیرت و هدایت 136
- در جایگاه تهمت 137
- پنهان کردن راز 137
- اشاره 137
- ویژگی فرمانروایی 137
- شیوه سرزنش 137
- خود رأیی 137
- پند به یاران 138
- ادای حق 138
- نافرمانی آفریدگار 138
- روزهایم را تباه کردند 139
- عمر کوتاه دنیا 140
- غرور 140
- فرصت ها 140
- صاحب چشم 140
- گناه نکردن 141
- دشمن نادانی 141
- نظرهای گوناگون 141
- یک وعده خوراک 141
- بازداشتن خطا کار 142
- لجاجت 142
- وسیله ریاست 142
- ترس از کار 142
- دور کردن بدی 142
- اشاره 143
- کوتاهی در کار 143
- بی تابی 143
- شکیبایی 143
- طمع 143
- خلافت 143
- کیمیای حکمت 144
- قیامت 146
- خزینه داری دیگران 146
- گفتار جاهلانه 146
- هوشیاری 147
- هنگامه خشم 147
- میل دل 147
- اشاره 147
- زباله 148
- صرف دارایی 148
- خستگی دل 148
- سوء استفاده از سخن حق 149
- فرار از هدایت 149
- طبقات پست 150
- چهره های هنگام بدی 150
- سپر محکم 151
- شراکت 152
- حق و باطل 152
- ستایش کوفه 152
- سازش 153
- شباهت افراد به زمان 153
- یاد خدا و مرگ 154
- کار خیر 154
- دل مشغولی روزی 154
- نتیجه حِلم 155
- جامه بردباری 155
- ظرف دانش 155
- سفارش به امام مجتبی علیه السلام 155
- دنیا 161
- محاسبه نفس 162
- اشاره 163
- افزوده ها 163
- بخشی از عهدنامه مالک اشتر 164
- روزگار گزنده 169
- استقرار دین 169
- چشم 169
- گزافه گو و اتهام زننده 170
- سخن جاهلانه 171
- توحید و عدل 171
- دعا برای باران 171
- عدالت، و پرهیز از ستم 172
- زینت در مصیبت 172
- وظیفه دانشمندان 173
- سخت ترین گناهان 173
- منابع: 174
- بدترین برادران 174
- جدایی از برادر مؤمن 174
وَاللّهِ لَنَومٌ علی یَقینٍ أفضَلُ من عِبادَهِ أهلِ الأرضِ مِنَ المُغترّینَ؛(1)
چه بسیار روزه داری که از روزه اش برای او جز تشنگی [بهره ای] نیست و چه بسیار نماز خوانی که از نمازش، جز سختی برای او نیست. خواب افراد زیرک و افطارشان چه خوب است. احمقان با روزه و نماز خود [به آن ها] عیب می گیرند. به خدا قسم، خواب با یقین، به حتم بهتر از عبادتِ فریب خوردگان اهل زمین است.
پرهیز از ربا
لاتَأکُلُوا الرّبا فی مُعامِلاتِکُم فَوَالَّذی فَلَقَ الحَبّهَ وَبَرأَالنَّسمهَ لَلرِّبا أخْفی فی
هذِهِ الأُمّهِ مِنْ دَبیبِ الَّنملِ عَلی صَفاه سَوداء فی لَیْلَهٍ ظَلْماء؛
در داد و ستدهایتان ربا نخورید. قسم به آن که دانه را شکافت و آدمی را به وجود آورد، ربا در این امّت، از راه رفتن مورچه بر سنگ سیاه صاف، در شب تاریک، پنهان تر است.
سید رضی رضی الله عنه می گوید: این سخن از پیامبر صلی الله علیه و آله نیز نقل می شود و شگفت نیست که این دو سخن یکی شود و این دو راه با هم بیامیزد؛ چرا که هر دو به یک رَوِشند و از یک منبع برمی گیرند.
دعا و دفع بلا
سُوسُوا إیمانَکُم بالصَّدَقَهِ وحَصِّنُوا أمْوالَکُم بِالزَّکاهِ وَادفَعُوا البَلاءَ بِالدُّعاءِ؛(2)
با صدقه دادن، ایمانتان را سر و صورت دهید و مال هایتان را با [پرداخت] زکات نگه دارید و بلا را به وسیله دعا دفع کنید.
1- 1. نهج البلاغه، فیض الاسلام، 1154 ، ح 137.
2- 2. همان، 1154 ، ح 138.