- تقدیم به پیشگاه: 1
- سخن مترجم 3
- شریف رضی رحمه الله 6
- مقدمه مؤلف 14
- ویژگی های امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام 19
- اشاره 19
- اشاره 20
- ویژگی های مولای ما، امیر مؤمنان، ابی الحسن علی بن ابی طالب علیه السلام 20
- فضیلت زیارت حضرت علیه السلام 21
- شمّه ای از ادله بر تعیین قطعی امیر مؤمنان علیه السلام 22
- اشعار 23
- بخشی از آثار و نشانه های امامت حضرت علی علیه السلام 29
- اشاره 29
- مرد خارجی که سگی سیاه شد 30
- امیر مؤمنان علیه السلام در کربلا 32
- تبسّم علی علیه السلام 33
- امیرمؤمنان علیه السلام و پرداخت بدهی پیامبر خدا صلی الله علیه و آله 36
- اسلام آوردن راهب 37
- صدمین نفر 41
- پرچم دارِ معاویه 41
- روایت میثم تمّار رضی الله عنه 42
- سفارش پیامبر 44
- مسند قضاوت 45
- باز گرداندن خورشید 45
- هدیه خداوند 47
- علی علیه السلام در بستر پیامبر خدا صلی الله علیه و آله 48
- لرزش زمین 48
- طغیان آب فرات 48
- نشان دادن پیامبر خدا صلی الله علیه و آله 49
- در جنگ نهروان 50
- اجازه برای عمره 53
- فرزند تو، حسین علیه السلام را می کشد 54
- هنگام شهادت 55
- حکایت های ویژه 57
- اشاره 57
- مژده تولّد جانشین پیامبر صلی الله علیه و آله 58
- نیکوکارترین مردم نزد پیامبر خدا صلی الله علیه و آله 59
- راز گویی خدا با علی علیه السلام 61
- امیر مؤمنان 62
- نام پدران امیر مؤمنان علیه السلام 63
- پارسایی امیر مؤمنان علیه السلام 64
- اشک معاویه 65
- وارثان زمین 65
- در برابر صاحب عرش 67
- علی علیه السلام در دل مؤمنان 67
- ماجرای نماز ابوبکر 69
- با سران کفر بجنگید 73
- شایسته تر برای خلافت 76
- ادای بدهی پیامبر خدا صلی الله علیه و آله 77
- اهمیّت بیت المال 78
- سخنرانی امام حسن علیه السلام پس از شهادت امیرمؤمنان علیه السلام 80
- غذای یک شب 80
- خرید پیراهن 81
- اشاره 82
- قضاوت هاو جواب مسائل 82
- نخستین داوری پس از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم 84
- کیفر مرد انصاری 85
- اگر علی نبود، عمر هلاک می شد 86
- حل مشکل 89
- کسی که بترساند، معذور است 90
- چگونگی قطع دست 90
- شناسایی غلام 90
- سخن گفتن خدا با بندگان 91
- مکانِ خدا 92
- فاصله میان مشرق و مغرب 93
- داناترین یاران محمد صلی الله علیه و آله 93
- سؤال های ابن کواء از امیر مؤمنان علیه السلام 93
- پرسش های اسقف نجران 95
- بخشی از سخن علی علیه السلام به مرد شامی 98
- سخنان کوتاه امیر مؤمنان علی علیه السلام 99
- اشاره 99
- خانه حکمت 100
- حکمت گُم شده مؤمن 100
- پنج سفارش ارزشمند 101
- زیاده روی در ستایش 101
- ماندگاری 102
- تدبیر سالمند 102
- کلمه نمی دانم 102
- ارزش هر انسان 102
- شیوه دریافت روایت 103
- خواب با یقین 103
- در توضیح انا للَّه وانا الیه راجعون 103
- در برابر ستایش افراد 104
- سودمندترین سخن 104
- آخر الزمان 105
- سه ویژگی برآورده شدن نیازها 105
- امروز، روز کار 106
- پیراهن کهنه و فروتنی دل 106
- دو دشمن متفاوت 107
- دوست داران آخرت 107
- قامَ فی مِثلِ هذِهِ 107
- رحمت پروردگار 108
- نادانی دانشمند 109
- فرجام ترک دین برای دنیا 109
- شگفتی های دل 109
- اهل بیت علیهم السلام 110
- برای کوچ، آماده شوید 111
- وفا همراه راست گویی 111
- کار در دنیا 112
- مظلومیت علی علیه السلام پس از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم 113
- فاصله میان دو عمل 113
- اندرز دهنده ها 114
- زیاده مال و زیاده سخن 115
- فرمانبری خدا 115
- پرهیز از زنان بد 116
- پس از جنگ جمل 116
- غیرت مرد و زن 117
- اشاره 117
- تعریف اسلام 117
- اسلام و ایمان 117
- ویژگی های بخیل و متکبر 118
- نتیجه کوتاهی در کار 119
- دنیا مثل مار است 119
- سرکشی، پیمان شکنی وحیله 120
- ابتدا و انتهای سرما 120
- بزرگی آفریدگار 120
- دنیا بازار سودای آخرت 121
- تقوا بهترین توشه 121
- دارایی و فرزندان 123
- دوست داشتن دنیا 123
- خانه گذار 124
- ندای فرشته 124
- دوستی حقیقی 124
- دعا، توبه، استغفار و شُکر 125
- میانه روی 126
- جایگزینی 126
- جهاد زن 126
- اندازه کمک 126
- کمی عیال 127
- دوستی 127
- صبر 127
- نماز و روزه واقعی 127
- اندوه 127
- دعا و دفع بلا 128
- پرهیز از ربا 128
- سفارش به کمیل 129
- منزلت آدمی 132
- زبان 132
- صبر تلخ 133
- پیروزی شکیبا 133
- آنچه از دست رود 133
- پسندیدن کار 133
- در حق تردید نکرده ام 134
- شروع کننده ستم 134
- درخواست های متفاوت 134
- دو گناه برای هر باطل 134
- به من دروغ گفته نشد 134
- عهد و پیمان 135
- اطمینان 135
- ایستادن در برابر حق 135
- فرمانبری 135
- کوچ 135
- بصیرت و هدایت 136
- ویژگی فرمانروایی 137
- در جایگاه تهمت 137
- پنهان کردن راز 137
- شیوه سرزنش 137
- خود رأیی 137
- اشاره 137
- ادای حق 138
- نافرمانی آفریدگار 138
- پند به یاران 138
- روزهایم را تباه کردند 139
- غرور 140
- فرصت ها 140
- عمر کوتاه دنیا 140
- صاحب چشم 140
- نظرهای گوناگون 141
- یک وعده خوراک 141
- گناه نکردن 141
- دشمن نادانی 141
- ترس از کار 142
- بازداشتن خطا کار 142
- لجاجت 142
- وسیله ریاست 142
- دور کردن بدی 142
- خلافت 143
- اشاره 143
- کوتاهی در کار 143
- بی تابی 143
- شکیبایی 143
- طمع 143
- کیمیای حکمت 144
- قیامت 146
- خزینه داری دیگران 146
- گفتار جاهلانه 146
- میل دل 147
- هنگامه خشم 147
- اشاره 147
- هوشیاری 147
- زباله 148
- خستگی دل 148
- صرف دارایی 148
- فرار از هدایت 149
- سوء استفاده از سخن حق 149
- چهره های هنگام بدی 150
- طبقات پست 150
- سپر محکم 151
- شراکت 152
- ستایش کوفه 152
- حق و باطل 152
- سازش 153
- شباهت افراد به زمان 153
- دل مشغولی روزی 154
- کار خیر 154
- یاد خدا و مرگ 154
- جامه بردباری 155
- ظرف دانش 155
- نتیجه حِلم 155
- سفارش به امام مجتبی علیه السلام 155
- دنیا 161
- محاسبه نفس 162
- افزوده ها 163
- اشاره 163
- بخشی از عهدنامه مالک اشتر 164
- چشم 169
- روزگار گزنده 169
- استقرار دین 169
- گزافه گو و اتهام زننده 170
- سخن جاهلانه 171
- توحید و عدل 171
- دعا برای باران 171
- عدالت، و پرهیز از ستم 172
- زینت در مصیبت 172
- وظیفه دانشمندان 173
- سخت ترین گناهان 173
- جدایی از برادر مؤمن 174
- بدترین برادران 174
- منابع: 174
رفتم، مرا از چاه خودم دوبار، با هفت مشک آب، غسل بده. چون از آماده سازی من فارغ شدی، گوش خود را بر دهانِ من بگذار و در آن چه به تو می گویم، تدبّر کن. علی علیه السلام فرمود: من کاری را که پیامبر صلی الله علیه و آله به من دستور داده بود، انجام دادم و آن حضرت هر چه تا روز قیامت رخ دهد را، برایم بیان فرمود.
با سندی نقل شده است که امیرمؤمنان علیه السلام می فرمود: هیچ شخص بالغی از قریش نیست؛ مگر این که یک یا دو آیه، درباره او نازل شده است که او را یا به بهشت می کشاند، یا به سوی جهنّم می راند.
مسند قضاوت
نیز می فرمود آیه ای نیست که در خشکی یا دریا، یا دشت، یا کوه نازل شده باشد؛ مگر این که می دانم، چه وقت و درباره چه کسی نازل شده است. و نیز می فرمود: اگر تکیه گاه قضاوت برایم نهاده شود، میان یهودیان با توراتشان و میان مسیحیان با انجیلشان و میان اهل زبور با زبورشان و میان مسلمانان با قرآنشان، قضاوت خواهم کرد.
باز گرداندن خورشید
خبر باز گرداندن خورشید اگر چه از اخبار مشهور است، آن را ذکر می کنیم. جویره بن مسهر(1) گفت: با امیر مؤمنان علیه السلام، عصر از پل
1- 1. جویره بن مسهر عبدی، دوست دار علی علیه السلام بود و حضرت نیز به او علاقه داشت. با اوخصوصی بود و در مورد آینده اش به او خبر داد و فرمود: آگاه باش. به خدا قسم، تو را به سوی زورگوی فرومایه می برند، و او دست و پایت را قطع و تو را به شاخه درخت شخص کافری به دار می آویزد. روزگاری نگذشت که ابن زیاد همین کار را کرد.( سفینه البحار، ج 1، ص 193)