یک حرف از هزاران صفحه 193

دیگر تبریک بگویید، و هر گاه مؤمنی با برادرش ملاقات کرد، بگوید: الْحمْدُ للّه الّذی جعلنا من الْمُتمسّکین بولایه أمیرالْمُؤْمنین و الاْئمّه :.»(1)

آداب عقد برادری

سزاوار است در این روز، مؤمن دست راست خود را در دست راست برادر مؤمن خود بگذارد و بگوید :

«واخیْتُک فی اللّه و صافیْتُک فی اللّه و صافحْتُک فی اللّه و عاهدْتُ اللّه و ملائکتهُ و کُتُبهُ و رُسُلهُ و أنْبیائهُ و الاْئمّه الْمعْصُومین علیْهمُ السّلامُ علی أنّی إنْ کُنْتُ منْ أهْل الْجنّه و الشّفاعه و أُذن لی بأنْ أدْخُل الْجنّه لا أدْخُلُها إلّا و أنْت معی.»

«با تو در راه خدا برادری و باصفایی می نمایم و دست می دهم، و با خدا و ملائکه اش و رسولان و انبیائش و امامان معصوم علیهم السلام پیمان می بندم که اگر من از اهل بهشت و اهل شفاعت بودم و به من اجازه ورود به بهشت داده شد، وارد نشوم مگر آن که تو نیز همراه من باشی.»

آن گاه برادر دیگر در جواب او بگوید: «قبول کردم»، و سپس بگوید :

«أسْقطْتُ عنْک جمیع حُقُوق الاُْخُوّه ما خلا الشّفاعه و الدُّعاء و الزّیاره؛ همه حقوق برادری را به جز شفاعت و دعا و زیارت از تو ساقط کردم.»(2)