رویکرد تطبیقی به پایان تاریخ از نگاه قرآن و نظریه های معاصر صفحه 196

حکومت های فراگیر در روایات اهل بیت علیهم السلام

در پاره ای از روایات به حکومت های سراسری از هر دو گروه مؤمنان و کافران اشاره شده است که نشان و گواهی است بر امکان حکومت های یکپارچه در پهنه گیتی.

عن أبی جعفر _ علیه السّلام_ قال: إنّ اللّه_ تبارک و تعالی_ لم یبعث أنبیاء ملوکا فی الأرض إلّا أربعه بعد نوح: ذی القرنین_ و اسمه عیّاش_ و داود، و سلیمان و یوسف. فأمّا عیّاش، فملک ما بین المشرق و المغرب. و أمّا داود، فملک بین الشّامات إلی بلاد إصطخر. و کذلک کان ملک سلیمان. و أمّا یوسف، فملک مصر و براریّها، و لم یتجاوزا إلی غیرها؛ (1)

از امام باقر علیه السلام روایت شده است، فرمودند: خداوند_ تبارک و تعالی_ چهار تن از انبیاء بعد از نوح را، به پادشاهی برگزید: ذو القرنین که نامش عیاش است، داود، سلیمان و یوسف. عیاش فرمان روای سراسر زمین شد؛ داود و سلیمان فرمان روای شامات تا اصطخر بودند؛ و یوسف بر مصر و اطراف آن حاکم بود.

در حدیث مرفوعی از امام صادق علیه السلام نیز نقل شده است:

ملک الأرض کلّها أربعه: مؤمنان، و کافران. فأمّا المؤمنان، فسلیمان بن داود، و ذو القرنین. و أمّا الکافران، فنمرود، و بخت نصرّ. و اسم ذی القرنین عبد اللّه بن ضحّاک بن سعد؛ (2)

چهار نفر بر سراسر زمین حکومت کردند: دو نفر از مؤمنان و دو نفر از کافران. سلیمان بن داود و ذو القرنین از مؤمنان. و نمرود و بخت نصر از کافران.