روایت حضور (متون ادبی ویژه فاطمه زهرا(س)، مهدی موعود(عج) و شهیدان ) صفحه 59

تمام هستی خویش را در چند روزه دنیا خلاصه کرده اند.

ای تفسیر آیه های خوبی! ای تمامِ عدالت! تو را با تمامِ وجود می خوانم؛ تو که تضمین فردا و فرداهای منی. ای تمام خوبی ها! مرا مدد کن که از آن سوی دیوار ماندن، به شوق زیبای رسیدن، دلم را از هر شور و شوق خالی کنم. مگر شوق دیدارت و انبارِ دلم را از متاع عشقِ تو لبریز سازم. بر حسِ خودخواهی خویش بشورم و به سمت آگاهی قدم بگذارم. کمرِ همّت ببندم تا از سمتِ چشمانِ تو به دریا برسم. دلم را از اشتیاقِ تو پُر کنم و بر لوح رؤیاهای طولانی خویش، طرحِ آرامش بریزم و ذرات عشقِ تو را در جانم چون باغی پُر از گل ببویم و خود را در چشم های تو بخوانم. در تو خلاصه شوم. از ریشه های تو برویم و از شوقِ دیدار، غوغای خوشبختی خویش را در فریادی بریزم که انعکاسش، تا آن طرف شادی برود.

صبح آدینه ظهور نزدیک است

صبح آدینه ظهور نزدیک است

... خورشیدِ من! به تمنّای طلوعِ تو، چشم های منتظر خویش را به راه کعبه گشودم و تو را ستودم و به امید مقدمِ سبزت، آسمان ها و کهکشان ها را هزار سال نوری به تماشا نشستم تا همراه با یاسمن ها و نرگس ها، آیینه به دست، قد رعنای تو را در شبستان شهود، اشک افشان باشم و به نظاره بنشینم خلوتیان را که هر شب تا سحر چشم به راهِ تو دوخته و از فراق تو سوخته اند و ببینم فرش های سرخی را که در سراپرده چشمانِ خود گسترانیده اند. به انتظار مانده ام تا شاید بیایی و زمین را به آهنگِ آمدنت سبز کنی. روی دفترِ بی عدالتی، خط بکشی و اسبِ ظهور را زین کنی تا صبح را در صداقتِ زمان نمایش دهی.