(علوم قرآن 2 ( اعجاز قرآن در علوم طبیعی و انسانی صفحه 111

در مجموع برخی مواردی که سیوطی برشمرده، نکات شگفت انگیزی است -همان طور که خود گفته است- ولی هر مطلب شگفت انگیزی اعجاز به شمار نمی آید.

2. دیگر قرآن پژوهان

در قرن دهم قرآن پژوهان دیگری نیز بوده اند که به تکرار مطالب گذشتگان بسنده کرده اند؛ از جمله: شیخ معین الدین (م 905 ق) که به بلاغت و اخبار غیبی اشاره کرده است؛ (1)زکریا انصاری (م 926 ق) در کتاب فتح الرحمن بکشف مایلتبس فی القرآن که به بلاغت و حسن نظم قرآن اشاره می کند؛ (2)احمد بن سلیمان رومی حنفی (مشهور به ابن کمال پاشا) (م 938 ق) که در کتاب رسائل به صرفه اصرار دارد؛ (3)اسماعیل حنفی (م 950 ق) (مشهور به شیخ زاده قونوی) که به صرفه، بلاغت و اخبار غیبی اشاره می کند؛ (4)محمد بن محمد العمادی (م 951ق) صاحب تفسیر ارشاد السلیم الی مزایا قرآن الکریم که اعجاز در اسلوب و بلاغت را ذکر می کند؛ (5)سدیدالدین کازرونی (م 956 ق) که در حاشیه بر تفسیر بیضاوی به بلاغت قرآن و اخبار از گذشته و آینده اشاره می کند؛ (6)حاش کبری زاده (م 968 ق) که در کتاب شرح الجزریه (مربوط به قرائات) موضوع سلامت قرآن از تضاد و تناقض و بحث بلاغت قرآن را بیان کرده است؛ (7)و محمد شربینی (م 977 ق) که

1- (1) . فکره اعجاز القرآن، ص158.
2- (2) . همان، 164.
3- (3) . اعجاز قرآن، تاریخ و تحلیل، ص143.
4- (4) . فکره اعجاز القرآن، ص167.
5- (5) . تفسیر ابی السعود، ج1، ص82.
6- (6) . فکره اعجاز القرآن، ص171.
7- (7) . همان، ص172.