- آغاز سخن 3
- فصل اوّل: توحید و یکتاپرستی 16
- فصل دوم: یادی از پدر 27
- فصل سوم: جایگاه امامت 32
- فصل چهارم: علی (علیه السلام) و شجاعتش 37
- فصل پنجم: فتنه گری شیطان 47
- فصل ششم: ظلم حکومت 55
- فصل هفتم: فریاد اعتراض 65
- فصل هشتم: جواب به یک فریب 79
- فصل نهم: گفتگو با علی(علیه السلام) 98
- اعتبار خطبه (منابع، سند، طبقه) 110
- بخش اول: منابع خطبه 110
- اشاره 110
- بخش دوم: اسناد خطبه 114
- بخش سوم: طبقات راویان خطبه 118
- منابع تحقیق 123
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
وقتی پیامبر از دنیا رفت، منافقانی که به دنبال نابودی اسلام واقعی بودند فرصت را غنیمت شمردند و حکومت را در دست گرفتند و در حقّ اهل بیت(علیهم السلام)ظلم فراوان کردند. آنها تلاش کردند با نیرنگ مردم را فریب دهند و حکومت خود را حکومتی بر حقّ جلوه دهند.
اینجا بود که حضرت فاطمه(علیها السلام) به مسجد پیامبر آمد و در حضور جمعیّتی فراوان سخنرانی کرد. در زبان عربی به سخنرانی «خطبه» می گویند. این خطبه آتشین و حماسی، راه را برای همگان روشن نمود و سیاست فریب را برای مردم آشکار کرد.
وقتی برای اوّلین بار آن خطبه را با دقّت خواندم، دنیایی از حسرت همه وجود مرا فراگرفت، وجودم پر از شرمساری گشته بود، از خود پرسیدم من که خود را دوستدار فاطمه(علیها السلام) می دانم چرا تا به حال این قدر با این خطبه بیگانه بوده ام؟ چرا زودتر با پیام های آن آشنا نشدم؟ چرا این قدر از آن غافل بودم.
هر چه فکر کردم جوابی نیافتم، سال های سال در حوزه علمیّه درس خوانده بودم، در مجالس عزاداری شرکت کرده بودم ولی چرا از این خطبه که سراسر روشنایی است