جنة العاصمة صفحه 229

لمؤلّفه

اوّلین صنع صانع ازلی

نور پاک محمد است و علی

فاطمه نیز از همین نور است

او مداد کتاب مسطور است

مرتضی لوح و مصطفی قلم است

ماسوی الله به این سه مرتسم است

گر نبودی مداد و لوح و قلم

هیچ نقشی عیان نشد ز عدم

جمله در ظلمت عدم مستور

بُد چو اشیاء در شب دیجور

لیک نقاش ذات بی‌همتا است

که همه نقشها از او پیدا است

دست قدرت خود این کتاب نوشت

وفق حکمت سرشتها بسرشت

نقش امکان عیان از این نور است

وز مشیت خود این سه منظور است

در حقیقت خود این سه یک نورند

که به جاه و جلال مشهورند

نقش خلقت خدا به این سه کشید

زین سه آورد ممکنات پدید

در پیرامون آیه شریفه قل لا اسئلکم علیه اجرا الا المودة فی القربی

اشاره

این آیه مبارکه آیه 23 از سوره شوری است و مراد از المودة فی القربی دوستی در حق خویشاوندان رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم است که خدای تعالی آن را مزد رسالت او و هدایت اهل ایمان قرار داده و مراد از قُربی اهل‌بیت پیغمبرند مفسرین خاصه و بیشتر از بزرگان مفسرین عامّه و ارباب حدیث از ایشان در کتب خود بیان کرده‌اند

نگارنده این کتاب حسن میرجهانی طباطبائی به اندکی از بسیار آنچه در این باب از کتب برادران عامه رسیده و روایت شده در این اوراق بسط کلام می‌دهم به چند حدیث

حدیث 01

احمد بن حنبل در کتاب مناقب خود- وابن منذر- وابن ابی‌حاتم- و طبرانی در معجم- وابن مردویه- و واحدی- و ثعلبی در تفسیر خود- و ابونعیم در حلیه- و بغوی در تفسیر خود- وابن مغازلی در مناقب بسندهای خودشان از ابن عباس روایت کرده‌اند که گفت

لمّا نزلت هذه الایة قیل یا رسول‌اللّه من قرابتک هؤلاء الذین وجبت علینا مودتهم فقال علی و فاطمة و ابناهما

یعنی چون این آیه نازل شد گفته شد ای رسول خدا خویشان تو کیانند که واجب شده بر ما دوست داشتن آنها