جنة العاصمة صفحه 360

چراغ خانه آل علی خاموش شد از کین

حسین را با حسن دیدی که از مادر جدا کردی

هنوز از ناله کلثوم و زینب عرش می‌لرزد

نبینی خیر ای گردون ستم بی‌انتها کردی

دل کروبیان عالم بالا زدی آتش

از این ماتم که خون در قلب ختم انبیا کردی

ز نوک خامه‌اش خون می‌چکد حیران و می‌گرید

الهی چرخ برگردی چه‌ها با اولیا کردی

اَیْضاً

ناله جان سوز زهرا را ز ضرب در بپرسید

از در و دیوار حال دخت پیغمبر بپرسید

سقط محسن را نمی‌گویم چسان شد لیک گویم

شرح حال او روید از ساقی کوثر بپرسید

مضطرب زهرا به صحن خانه یا آغوش شوهر

حال این ناکام زن را باید از شوهر بپرسید

در کنار مادر خود زینب و کلثوم گریان

در چه حالت بود مادر باید از دختر بپرسید

من نمی‌گویم چسان بردند شه را سوی مسجد

باید از رسمان و عریانی پا و سر بپرسید

بازوی زهرا ز ضرب تازیانه گشت مجروح

گاه غسل آثار آن از شوهرش حیدر بپرسید

من نگویم خصم سیلی زد بروی نازنینش

لیک جایش ماند نیلی باید از معجر بپرسید

آه از این ماتم که آتش زد به قلب اهل عالم

گفت حیران سوزش دل از من مضطر بپرسید

اولاد حضرت فاطمه

اولاد حضرت فاطمه سلام‌الله علیها منحصر بوده به دو پسر و دو دختر و یکی هم در رحم داشته که پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله محسن گذارده بود که بعد از رحلت آن حضرت او را سقط کردند امّا پسران آن جناب یکی حضرت امام حسن مجتبی و دیگری حضرت امام حسین سیدالشهداء علیهماالسلام بوده و امّا دختران آن بزرگوار یکی عقیلة القریش عالمه غیر معلمه و فهمه غیر مفهمه ولیة الله عصمت صغری نائبه زهراء زینب کبری سلام‌الله علیها بوده که با عبدالله جعفر پسر عم خود ازدواج کرد و در وقعه کربلا با برادر بزرگوارش حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام همراه بود و بعد از شهادت آن حضرت او را اسیر کرده و با سایر اهل‌بیت به شام بردند و خطبه معروفه را در مجلس یزید پلید انشا فرمود و بنا به روایتی که مسعودی در کتاب اثبات الوصیه مسنداً از خدیجه دختر امام جواد محمد بن علی الرضا علیهماالسلام که فرموده آنچه را که مفادش اینست که حضرت امام حسین علیه‌السلام برای حفظ حضرت علی بن الحسین زین‌العابدین علیه‌السلام برحسب ظاهر وصیت فرمود پس آنچه از ناحیه حضرت زین‌العابدین صادر می‌شد در زمان آن حضرت از علوم به عمّه بزرگوارش حضرت زینب کبری نسبت می‌داد از باب تقیه برای حفظ وجود مبارک خود و مقام این بی‌بی معظمه تالی تلو مقام مادر بزرگوار او صدیقه طاهره سلام‌الله علیهما بوده و از فضائل عظیمه و مناقب فخیمه آن بزرگوار اینست چندین مرتبه حفظ وجود امام علیه‌السلام را نموده چه در کربلا و چه در شام و کوفه و فرمایش حضرت زین‌العابدین که در حق او