فاطمه زهرا سلام الله علیها از ولادت تا شهادت صفحه 422

می پرستند و با اینکه آفریدگار خویش را در پرتو فطرت خداگرایانه ی خویش شناخته اند، به ناروا او را انکار می کنند.

خدای پرمهر در پرتو نورافشانیهای محمد، تاریکی ها را برچید و روشن ساخت و ابرهای تیره و تار را از برابر اندیشه ها و دیدگان زدود.

او به منظور هدایت بشریت بپا خاست و آنان را از گمراهی رهایی بخشید و دیدگانشان را بینا ساخت و به آیین استوار، رهنمون گشت و به راه راست فراخواند.

سپس خدای پرمهر روح تابناک پیامبرش را با نهایت مهر و محبت و از سر رغبت و رافت بسوی خود برد. آری محمد از رنج این جهان آسود و اینک در میان فرشتگان و خشنودی پروردگار آمرزنده و در جوار قرب فرمانروای پرشکوه این جهان و آن جهان قرار دارد.

درود خدا بر پدرم، همو که پیام آور پروردگار، امانتدار وحی، برگزیده ی وی از میان همه، و مورد خشنودی او بود و سالم و رحمت و بخشایش خدا و برکاتش بر او باد.

نگرشی بر خطبه ی تاریخی فاطمه

«الحمدالله علی ما انعم»

«ستایش خدای جهان آفرین را بر نعمت های بی کرانی که ارزانی داشت.»

ستایش بخشنده نعمت، از دیدگاه دین و خرد و راه و رسم به رسمیت شناخته ی انسانها، لازم است و یک ارزش محسوب می شود از این رو خدای بخشنده ی انواع نعمت های ظاهری همچون: حیات و زندگی، صحت و سلامت و... شایسته ی ستایش است.

«و له الشکر علی ما الهم»

«و سپاس او را بر نعمت های گوناگون باطنی و درونی که الهام فرمود.»