فاطمه زهرا سلام الله علیها از ولادت تا شهادت صفحه 44

1- 22. تاریخ الخطیب بغدادی، ج 5، ص 86.

2- 23. الصواعق المحرقه، ص 96 اسعاف الراغبین، ص 173.

3- 24. نزهه المجالس، ج 2، ص 222.

بانوی گرانمایه می گوید:

«فاطمه همچون ماه شب چهارده بود و یا بسان خورشید نورافشانی که ابر او را بپوشاند و از پشت ابرها بتابد و سر برآورد و نور بپراکند.

او چهره ای سپید داشت که سپیدی آن آمیخته با سرخی بود گیسوانی مشکی و سیاه داشت و شبیه ترین انسانها به پیامبر خدا بود».

به خدای سوگند، فاطمه علیهاالسلام در زیبایی صورت و سیرت همانگونه بود که شاعر سروده است:

بیضاء تسحب من قیام شعرها

و تغیب فیه و هو جثل و اسحم

فکانها فیه نهار مشرق

و کانه لیل علیها مظلم (1) .

سپید چهره ای که به هنگام ایستادن گیسوانش بر زمین کشیده می شود و در میان موهای انبوه و پیچیده و مشکی و زیبای خود پنهان می گردد.

تو گویی آن فرشته ی زیبا در میان گیسوانش بسان خورشید می درخشد و موهای سیاهش همانند شب تار،آن خورشید درخشان را می پوشاند.

و واژه ارزشمند «زهراء» که به مفهوم درخشندگی است و به اتفاق همه ی مورخان و محدثان یکی از القاب بانوی بانوان است، نشانگر پرتویی از زیبایی و شکوه بی نظیر دخت سرفراز پیامبر است.

درایت و هوشمندی وصف ناپذیر

راستی آیا بافته های دروغین و سخنان پوچ و بی اساس این مسیحی مسلک دروغ پرداز،در مورد ذکاوت و شیوه ی اخلاقی فاطمه علیهاالسلام با سخن بلند «خدیجه» مادر مومنان گیتی، هماهنگی دارد که می فرمود: