فاطمه زهرا سلام الله علیها از ولادت تا شهادت صفحه 692

بزرگ دست نکشد تا بدینوسیله از اهداف شوم آن تجاوزکاران که تنها خدا بر نقشه های ظالمانه و فریبکارانه ی آنان آگاه بود، جلوگیری کند.

به همین جهت امیر مومنان خانه ای در کنار شهر مدینه و دور از بهانه جویان برای دخت فرزانه ی پیامبر ساخت و آن حضرت هر بامداد که خورشید از افق مشرق سربرمی آورد دست دو کودک ارجمند خویش حسن و حسین را می گرفت و با دیدگان اشکبار بسوی آن خانه که در کنار «بقیع» بود و در گذر تاریخ «بیت الاحزان» (1) نامیده شد، حرکت می کرد و تا غروب آفتاب اشک می ریخت و سوگواری می نمود و آنگاه امیر مومنان بدانجا می رفت و او را با دو نور دیده اش به خانه بازمی گردانید...

بدترین چهره ی ستم

آری امیر مومنان، این حجره را کنار شهر مدینه برای بانوی بانوان ساخت تا در آنجا برای پدر گرانمایه و اهداف پایمال شده ی او سوگواری کند تا آن مردنمایانی که از صدای گریه ی آن حضرت به رنج افتاده بودند! از آن پس وجدان و اعصابشان آرام گیرد و دیگر شبها بی آنکه از صدای گریه های جانسوز دخت رنجدیده ی پیامبر دچار رنج و آزار شوند، در بسترهای خویش با خاطری آسوده به خواب عمیق فروروند.

و از همین دیدگاه است که شاعران و مرثیه سرایان به این مصیبت بزرگ که بدترین چهره ی ستم و بیداد درباره ی دخت محبوب پیامبر است، اشاره می کنند و شعر می سرایند. برای نمونه:

1- یکی از آنان در این مورد از جمله می سراید: