فاطمه زهرا سلام الله علیها از ولادت تا شهادت صفحه 740

غیرقابل قبولی دارد و می گوید: فاطمه علیهاالسلام پیش از شهادت خویش غسل میت نمود و به همین جهت وصیت کرد که او را پس از اینکه جهان را بدرود گفت، غسل ندهند و بر این اساس او را بدون آنکه غسل دهند به خاک سپردند.

برخی از دانشمندان گذشته ی ما نیز برای رفع این اشتباه و تصحیح آن خاطرنشان ساخته اند که شاید این کار از ویژگیهای دخت فرزانه ی پیامبر باشد نه هیچ کس دیگر.

اما بنظر نگارنده موضوعات و مسایلی نظیر این موضوع مهم را با این پندارها و شایدها نمی توان ثابت کرد، بویژه که انبوهی از روایات صحیح و معتبر بیانگر این حقیقت است که امیر مومنان در اجرای وصیت آن حضرت پیکر مطهرش را غسل داد. و باید این نکته افزوده شود که غسل دادن مسلمانی که جهان را بدرود گفته است، یک واجب شرعی است.

بی نظیرترین لحظه ی تاریخ

به هر حال پس از پایان یافتن غسل و کفن نمودن پیکر مطهر فاطمه علیهاالسلام امیر مومنان فرزندان گرانمایه ی آن حضرت را نگریست که ایستاده اند و به مام شایسته کردار و پر مهر خویش که اینک لباس آخرت پیچیده شده است نظاره می کنند.

راستی که آن لحظه ی غمبار و وصف ناپذیر از بی نظیرترین لحظات تاریخ در زندگی این خاندان برگزیده و بلندآوازه است. لحظه ای که قلم از ترسیم آن ناتوان است و لحظه ای است که شور و شوقی آمیخته به اندوه کران تا کران جان و گستره ی قلب را فرامی گیرد، چرا که لحظه ی فراق و آخرین لحظه ی جدایی است.

دریای مواج و بی کران عواطف آن والاترین و پرمهرترین پدر روزگاران، بر فرزندان دل شکسته و داغدارش موجی دیگر برداشت، از این رو گره کفن را نبست بلکه با صدایی جانسوز که از شدت اندوه بریده بریده شنیده می شد، ندا داد که: «یا حسن! یا حسین! یا زینب! یا ام کلثوم!... هلموا و تزودوا من امکم فهذا الفراق و اللقاء فی الجنه!!»