بانک جامع حضرت زهرا سلام الله علیها صفحه 419

ای کاش مادرم نازا بود و مرا به وجود نمی‌آورد و نام آتش را نمی‌شنیدم.

مقداد گفت:

ای کاش پرنده‌ای در بیابان بودم و حساب و عقابی نداشتم و نام آتش را نمی‌شنیدم!!

حضرت علی (ع) فرمود:

ای کاش، درندگان گوشت بدنم را می‌دریدند و ای کاش مادرم مرا متولد نمی‌کرد و نام آتش جهنم را نمی‌شنیدم! سپس دستش را بر سرش گذاشت و گریه می‌کرد و می‌گفت:

وَا بُعْدَ سَفَرَاهُ وَا قِلَّةَ زَادَاهُ فِی سَفَرِ الْقِیَامَة

…

«وای از دوری سفر، وای از کمی توشه‌ی راه سفر قیامت»!

که مردم (گنهکار) به سوی آتش می‌روند و آتش آنها را در می‌رباید، آنان بیمارانی هستند که کسی به عیادتشان نمی‌رود و مجروحانی هستند که کسی زخمهای آنها را درمان نمی‌کند و اسیرانی هستند که کسی آنها را از بند آتش رها نمی‌نماید، خوراک و آشامیدنی آنها از آتش است و در میان طبقات آتش زیر و رو می‌گردند و پس از آنکه در دنیا لباسهائی که از پنبه بود می‌پوشیدند، اینک در دوزخ، قطعه‌های آتش را می‌پوشند و پس از آنکه در دنیا با همسران خود هم‌آغوش بودند، اینک در دوزخ با شیطانها هم‌آغوش هستند. (439)

زهد و ایثار حضرت زهرا (س) (440)