بانک جامع حضرت زهرا سلام الله علیها صفحه 781

«فاطمه پاره تن من است، آنچه فاطمه را بیازارد، مرا نیز آزرده می‌سازد و آنچه فاطمه را به خشم آورد مرا هم غضبناک می‌کند».

«فاطمه بضعه منی، یقبضنی ما یقبضها، یبسطنی ما یبسطها»،

«فاطمه پاره تن من است، آنچه او را دلگیر کند مرا گرفته خاطر می‌سازد و آنچه او را مسرور گرداند، مرا شاد می‌نماید».

«فاطمه بضعه منی، یوذینی ما آذاها و ینصبنی ما انصبها»،

«فاطمه پاره تن من است، آنچه او را آزرده کند مرا می‌آزارد و آنچه او را به زحمت اندازد مرا دچار مشقت می‌نماید».

علمای فریقین روایات بسیار دیگری از پیامبر اکرم (ص) با مفهومی تقریبا همانند احادیث مذکور - ولی با عبارات مختلف - نقل کرده‌اند که چند نمونه از آنها را در اینجا یادآور می‌شویم:

«فاطمه بضعه منی، یسعفنی (732) ما یسعفها»، «فاطمه شجنه (733) منی، یبسطنی ما یبسطها و یقبضنی ما یقبضها»، «فاطمه مضغه منی، من آذاها فقد آذانی»، «فاطمه مضغه منی، یقبضنی ما قبضها و یبسطنی ما بسطها»، «فاطمه مضغه منی، یسرنی ما یسرها». (734)

شفاعت حضرت زهرا (س) در محشر

مسأله شفاعت، چیزی است که ریشه قرآنی و حدیثی داشته و ضرورت مذهب به حساب می‌آید. بنابراین، یکی از شفعای روز قیامت - آن هم در حد وسیع - حضرت فاطمه زهرا (س) می‌باشد که در اینجا توجه شما را به مضمون دو حدیث که از طریق حضرت سلمان و جابر جعفی آمده است جلب می‌کنم:

روزی سلمان به پیامبر (ص) خدا گفت: