بانک جامع حضرت زهرا سلام الله علیها صفحه 837

«انها اول من یلحقنی من اهل بیتی … فاحسن الیها …».

«یعنی یا علی، اولین کسی که از خاندان من به من ملحق خواهد شد. دخترم فاطمه است، پس تا توانی به او نیکی بنما» و این ودیعه رسالت را نگهداری کن، لذا می‌بینیم قصد امیرالمؤمنین (ع) همیشه و در تمام حالاتش برآوردن خواهش پیامبر اکرم (ص) و در نتیجه تحصیل رضایت و آسایش خاطر زهرای اطهر (س) است؛ البته نه تنها از این جهت که همسر والامقام او دختر گرامی رسول خدا (ص) است، بلکه بیشتر از این نظر که فاطمه (س) ولیه اللَّه است و علی خود را نسبت به او موظف و مسئول و متعهد می‌داند و متقابلا حضرت زهرا (س) نیز نسبت به امیرالمؤمنین (ع) که ولی‌اللَّه است، عیناً همین احساس وظیفه و مسئولیت را به حد اعلی دارا می‌باشد و این دو وجود مقدس، هر یک در حفظ و نگهداری و مراعات شخصیت آن دیگری کمال سعی و کوشش را به کار برده‌اند. لیکن اگر این مطلب به دقت مورد بررسی و مطالعه قرار گیرد، روشن می‌شود که حالات دفاع و مجاهدت زهرا (س) در حفظ و صیانت امیرالمؤمنین (ع) بی‌نظیر و بسیار فوق‌العاده بوده است؛ تحقیقاً اگر پیامبر اکرم (ص) نگاهداری و دفاع از حریم ولایت امیرالمؤمنین (ع) را مؤکدا به زهرا (س) سفارش می‌کرد - که سفارش فرموده است -، هرگز رفتاری بهتر و برتر از روش فاطمه (س) امکان‌پذیر نبود.

از خود گذشتگی و فداکاری و ایثار او در مراقبت و نگهداری شئون ولی اللَّه الاعظم امیرالمؤمنین (ع) بی‌نظیر بود.

زهرا (س) در این راه وجود خود را کاملا فراموش کرده بود و همواره همت والای او مصروف حفظ حرمت علی (ع) و پیوسته در فکر کمال مراقبت و حسن انجام تعهد اسلامی خود در برابر مقام منیع ولایت بود و همین توجه بی‌نظیر و بصیرت و معرفت کامل فاطمه نسبت به شئون ولایت همسر عالی مقامش نشانگر مرتبه عالی ولیه اللهی خود آن حضرت می‌باشد. (795)

جنگ و صلح با حضرت زهرا (س) مانند جنگ و صلح با دیگر اهل‌بیت (ع)

حضرت زهرا (س)، در مقام ولایت شریک امیرالمؤمنین و حسنین (ع) است و «جنگ و یا صلح با فاطمه (س) و دوستی و دشمنی نسبت به او» عینا همانند «حرب و یا سلم با علی و حسنین و حب و یا بغض نسبت به آنان» است.

(روایاتی که در این خصوص نقل گردیده است به شرح زیر است):

1 - زید بن ارقم از رسول اکرم (ص) چنین روایت می‌کند:

«قال رسول‌اللَّه لعلی و فاطمه و الحسن و الحسین: انا حرب لمن حاربکم و سلم لمن سالمکم».

«پیامبر اکرم خطاب به علی، فاطمه، حسن و حسین فرمود: